Modlitwa uwielbienia i miłość bliźniego są Bożą łaską. Przypomina nam o tym dzisiejsza kolekta. Sami z siebie nie potrafimy wierzyć, modlić się ani kochać drugiego człowieka. Dlatego powinniśmy prosić o to Boga. Po ludzku trudno nam nieraz uwielbiać Pana, szczególnie gdy przeżywamy jakieś trudności i niepowodzenia. Wtedy z całej duszy gotowi jesteśmy jedynie żalić się i narzekać. Podobnie bywa ze szczerością w kochaniu ludzi. Bywa, że kogoś lubimy i szanujemy, bo jesteśmy interesowni, bo wiemy, że w tej relacji można coś zyskać. Prośmy Pana, by wybawił nas od narzekania i obojętności w stosunku do bliźnich. W Jego rozjaśnionym obliczu szukajmy pomocy do życia godnego dzieci Bożych. Niech Pan uzdalnia nas do dobra, które dziś przekracza nasze możliwości.
