Ludzka zawiść potrafi być okrutna i bezkompromisowa, to destrukcyjne uczucie. Nie powstrzymają jej logiczne argumenty, ani nadprzyrodzone zjawisko. Apostołowie z powodu zawiści zostali wtrąceni do więzienia, a cudowne uwolnienie nie skłoniło starszych ludu do jakiejkolwiek refleksji. Mieli swoją, wygodną „prawdę”, stworzoną na własny użytek. Tymczasem prawda nie jest pojęciem względnym. Jedyną Prawdą jest Chrystus. Kto wierzy Chrystusowi, ma w Nim oparcie i pomoc, o czym poucza psalmista. Pan Bóg słyszy biedaka i każdego, kto w Nim pokłada nadzieję. Bóg przez wymianę darów, jaka dokonuje się w Najświętszej Ofierze, czyni nas uczestnikami swojej Boskiej natury i pomaga poznawać tę jedyną – Jego prawdę (modlitwa nad darami). Naszym zadaniem jest dostosowanie do niej swojego życia.
