Liturgia zaprasza nas do wdzięczności za to, że Bóg codziennie wzywa nas do przechodzenia z ciemności niewiedzy, zasklepienia we własnych planach na życie, intelektualnego zamknięcia, do światła prawdy i zrozumienia, kim jesteśmy. Nieustannie przeżywamy z Chrystusem paschalne misterium przejścia, abyśmy dążyli do tego, co doskonałe (por. kolekta). Słowa modlitwy liturgicznej pobudzają do wejścia w dynamikę miłości, którą pokazał i przypieczętował swoją męką Jezus, czyniąc z siebie wiekuisty Dar złożony Ojcu. Jego Ofiara uzdalnia nas do składania naszych duchowych ofiar. W taki sposób własnym życiem opowiadamy o dziełach Jego potęgi.
