Tymczasowość ludzkiej kondycji i zależność od Stwórcy jest główną osią tematyczną dzisiejszej liturgii. Chcemy wierzyć w Boga, który codziennie nas uczy, pragnie, byśmy nakłaniali ku Niemu ucho w postawie posłusznych uczniów. Wszechmogący Bóg wzywany w kolekcie jest godny zaufania, zawsze obdarza dobrem, nawet gdy tego nie potrafimy zauważyć. Nasze szczęście jest w tym, że słowem i czynem spełniamy to, co się Jemu podoba. Czynimy to przez Jezusa, który w aklamacji przed Ewangelią jest przedstawiony jako Droga, Prawda i Życie, jedyny przez którego przychodzimy do Ojca. Wyznajemy wiarę w Mesjasza, który pokazuje drogę przejścia z chwilowości do wieczności.
