Codziennie uświadamiamy sobie, że w naszym sercu walczą ze sobą myśli dobre i złe, pragnienia szlachetne i niegodziwe. Często nie potrafimy sobie poradzić z pokusami, które prowadzą do grzechu. W każdej Mszy św. stajemy przed Bogiem, który najlepiej widzi to, co się kryje w naszym sercu. On, który zna tajniki ludzkiego wnętrza, przenika również nasze serce, bo jest w nim obecny od chwili jego ukształtowania się w łonie matki. Jako jego Stwórca jest też jego Panem, dlatego może nawet dokonać powtórnego dzieła stworzenia i ukształtować w nas serce czyste, wolne od zła i skłonne do dobra. Przepraszając Go za to, że czasem zbyt łatwo ulegamy złym myślom i pragnieniom, zarazem prośmy, by dał nam serce mądre i posłuszne, które nigdy nie odwróci się od Niego.
