Czas paschalny przeprowadza nas ze śmierci do życia. Żyć paschą Chrystusa to umierać dla grzechu, by obfitować życiem łaski. Mamy uczyć się oderwania od zbytniego przywiązania do świata i rzeczy przemijających, aby wzbudzać w sobie czyste pragnienie nieba (modlitwa nad darami). Pascha zatem jest nieustannym wyzwalaniem z niewoli grzechu i wchodzeniem na drogę ku wieczności. Kroczenie drogą zbawienia to wypełnianie uczynków, które w pełni korespondują z wyznawaną wiarą (kolekta). Święty Paweł przypomina tę prawdę: sprawiedliwy żyć będzie dzięki wierze (Rz 1, 17b). Nasze życie rozpoczyna się z wiary i do jej pełni prowadzi.
