Kongresy eucharystyczne należy uważać za „stacje”, na które jakaś wspólnota zaprasza cały miejscowy Kościół, albo jakiś miejscowy Kościół zaprasza inne Kościoły jednego kraju czy narodu, a nawet z całego świata, aby w duchu miłości i jedności publicznie oddać cze Najświętszej Eucharystii. Stacja w tym znaczeniu oznacza celebrację liturgiczną sprawowaną w określonym miejscu. W kontekście kongresów eucharystycznych znaczenie tego słowa można rozszerzyć na inne wydarzenia składające się na kongres, takie jak: konferencje i spotkania mające na celu pogłębienie jakiegoś aspektu Eucharystii – zgodnie z hasłem, które jest jednocześnie myślą przewodnią Kongresu. (por. Komunia Święta… 85).
Ustalenie miejsca, tematyki i sposobu organizacji mającego się odbyć Kongresu powinno być wcześniej dokładnie przedyskutowane i przemyślane, aby rzeczywiście spotkanie to służyło rozwojowi nauk teologicznych oraz dobru całej wspólnoty miejscowego Kościoła (por. Komunia Święta… 86).
W przygotowaniu do Kongresu należy uwzględnić przede wszystkim następujące ważne sprawy:
a) gruntowną katechezę o Eucharystii, szczególnie jako tajemnicy Chrystusa żyjącego i działającego w Kościele. Taka katecheza powinna być dostosowana do poziomu rozmaitych grup wiernych;
b) bardziej czynny udział w liturgii, który sprzyja pobożnemu słuchaniu słowa Bożego i rozbudza braterskie poczucie wspólnoty;
c) poszukiwanie środków i wykonywanie dzieł społecznych służących ludzkiemu postępowi i sprawiedliwemu podziałowi dóbr, także materialnych, na wzór pierwotnej wspólnoty chrześcijańskiej, aby z eucharystycznego stołu przenikał wszędzie ewangeliczny zaczyn jako siła budowania społeczności doczesnej i jako zadatek przyszłej (por. Komunia Święta… 87).
W centrum Kongresu powinno być zawsze sprawowanie Eucharystii, która jest źródłem i szczytem wszelkiej innej działalności duszpasterskiej. Do niej też powinny być odnoszone wszystkie przedsięwzięcia i różne nabożeństwa.
Nabożeństwa słowa Bożego, sesje katechetyczne i prelekcje głoszone na publicznych zgromadzeniach powinny prowadzić do pogłębienia wybranego tematu, a jego aspekty praktyczne ukazywać w jaśniejszym świetle jako życiowe zadania.
Należy również zadbać o stworzenie możliwości wspólnych modlitw lub dłuższej adoracji przed wystawionym Najświętszym Sakramentem w wyznaczonych kościołach, które nadają się do tego rodzaju nabożeństw.
Przy urządzaniu procesji, w której niesie się Najświętszy Sakrament ulicami miasta wśród publicznych śpiewów i modlitw, należy kierować się zasadami dotyczącymi procesji eucharystycznych, uwzględniając społeczne i religijne warunki miejscowe (por. Komunia Święta… 88).
Tematyka poruszana na kongresach eucharystycznych jest bardzo szeroka, jednak podstawowym zadaniem jest ukazywanie centralnego znaczenia Eucharystii w życiu Kościoła. W Polsce, jak do tej pory, odbyły się trzy krajowe Kongresy Eucharystyczne (1929, 1987, 2005) i jeden międzynarodowy (Wrocław 1997), który miał być hymnem wdzięczności Chrystusowi za dar wolności, szczególnie w krajach Europy Środkowej. Na jego zakończenie przybył do Polski Ojciec święty Jan Paweł II.
