loading

Koncelebracja ukazująca we właściwy sposób jedność kapłaństwa, ofiary i całego ludu Bożego jest nakazana przez sam obrzęd w czasie święceń biskupa i prezbiterów, podczas błogosławieństwa opata oraz we Mszy krzyżma (OWMR 199).
      Każdy kapłan może również sprawować Eucharystię pojedynczo, jednakże nie w tym samym czasie i nie w tym samym kościele lub kaplicy, gdzie odbywa się koncelebracja. Warto jednak pamiętać o tym, że w Wielki Czwartek oraz w Wigilię Paschalną nie wolno celebrować indywidualnie.
      Szczególnym uznaniem powinna się cieszyć koncelebracja, w której biorą udział prezbiterzy jakiejś diecezji ze swym biskupem w tzw. Mszy stacyjnej, zwłaszcza w bardziej uroczystych dniach roku liturgicznego, we Mszy święceń nowego biskupa diecezjalnego albo jego koadiutora lub biskupa pomocniczego, w Mszy krzyżma, Mszy Wieczerzy Pańskiej Wielkiego Czwartku, w dniach obchodów ku czci świętego założyciela lokalnego Kościoła lub patrona diecezji, w rocznicę biskupa, wreszcie z okazji synodu lub wizytacji duszpasterskiej.
      Z tej też racji zaleca się koncelebrację, ilekroć prezbiterzy spotykają się ze swym biskupem czy to z okazji ćwiczeń duchowych, czy na jakimś zjeździe. Wtedy to ukazuje się w sposób bardziej wyrazisty ów znak jedności kapłaństwa i Kościoła, który jest właściwy każdej koncelebracji(OWMR 203).
      Koncelebracja może odbywać się nawet kilkukrotnie w ciągu dnia, jeśli jest taka rzeczywista potrzeba duszpasterska. Z zasady to biskup miejsca daje pozwolenie na takie zastosowanie koncelebry.
      W niektórych wypadkach natomiast jest dopuszczalna koncelebracja lub celebracja indywidualna kilkakrotnie w ciągu dnia. Są to następujące dni czy uroczystości liturgiczne: 1) celebrujący lub koncelebrujący w Wielki Czwartek Mszę krzyżma może celebrować lub koncelebrować Mszę wieczorną; 2) kto celebruje lub koncelebruje Mszę w noc paschalną, może celebrować lub koncelebrować Mszę w dniu Paschy; 3) w Narodzenie Pańskie wszyscy kapłani mogą celebrować lub koncelebrować trzy Msze święte, jeżeli się je sprawuje o właściwej porze; 4) w dniu Wspomnienia wszystkich wiernych zmarłych wszyscy kapłani mogą celebrować lub koncelebrować trzy Msze święte, zgodnie z przepisami ich dotyczącymi. Również ten, kto na synodzie, podczas wizytacji pasterskiej lub na zjeździe kapłanów koncelebruje z biskupem lub jego delegatem, może powtórnie w tym dniu celebrować Mszę dla dobra wiernych. Odnosi się to również, z zachowaniem obowiązujących przepisów, do zebrań zakonników (OWMR 204). Nikt nie może włączyć się do koncelebracji już po jej rozpoczęciu.
      Do mszy św. koncelebrowanej należy przygotować odpowiedniej wielkości kielich lub też można użyć kilku kielichów. Jeśli w takiej mszy św. nie bierze udziału diakon, jego funkcje powinni pełnić niektórzy spośród koncelebransów. Jeśli chodzi o szaty liturgiczne, mogą oni nie wkładać ornatów – gdy jest ich niewystarczająca liczba – lecz nałożyć na albę jedynie stułę.
      Podczas Mszy św., której przewodniczy prezbiter, koncelebrans mający pod nieobecność diakona głosić Ewangelię nie prosi przewodniczącego liturgii o błogosławieństwo. Homilię powinien głosić kapłan, który przewodniczy liturgii lub jeden z koncelebransów. Po zakończeniu liturgii eucharystycznej i obrzędów komunii koncelebransi, przed odejściem od ołtarza, oddają mu cześć przez głęboki pokłon. Ołtarz całuje tylko przewodniczący liturgii i diakon, jeśli jest.

Katecheza liturgiczna

Comments are disabled.