W październikowe niedziele roku A nadal czytamy Ewangelię według św. Mateusza i powiązane z nią czytania. Możemy to powiedzieć przede wszystkim o pierwszym czytaniu, ze Starego Testamentu. Natomiast drugie czytanie pochodzące z listów św. Pawła Apostoła w pewnym sensie uzupełnia czy też dopełnia temat poruszony w Ewangelii i pierwszym czytaniu.
Tak więc w 27 niedzielę w ciągu roku słyszymy zarówno w pierwszym czytaniu, jak i w Ewangelii przypowieść o winnicy. Niestety pomimo otoczenia jej ogromną troską ze strony gospodarza, winnica z pierwszego czytania z Księgi Izajasza nie wydała oczekiwanych plonów. Również Ewangeliczna przypowieść o winnicy nie ma szczęśliwego zakończenia. W obu przypadkach zapomniano bowiem o odniesieniu do Boga. Jest On zarówno gospodarzem winnicy, jak i Tym, który ją uprawia – jak poucza sam Jezus w Ewangelii według św. Jana (por. J 15, 1nn). Dlatego też św. Paweł wzywa w drugim czytaniu, by wszystkie sprawy powierzać Bogu.
Natomiast 28 niedziela w ciągu roku przynosi nam przypowieść o zaproszonych na ucztę. Podobnie jak w poprzednią niedzielę Ewangelia ukazuje skutki odrzucenia Bożego zaproszenia, a pierwsze czytanie jest zapowiedzią uczty mesjańskiej, przygotowanej przez Boga dla tych, którzy nie tylko to zaproszenie przyjmą, ale przyjdą odpowiednio ubrani, czyli przyodziani w łaskę Bożą. W drugim czytaniu, dość luźno nawiązującym do tematu uczty św. Paweł ukazuje nam ideał chrześcijanina, którego każdą potrzebę zaspokoi Bóg.
W 29 niedzielę w ciągu roku otrzymujemy już nie przypowieść Jezusa, lecz opowiadanie o spotkaniu z faryzeuszami, którzy chcieli Jezusa pochwycić w mowie, czyli znów wystawiają Go na próbę – jak odpowie, po której stronie się opowie. Tymczasem Jezus, nie kontestując władzy ziemskiej, cesarskiej, wskazuje na to, że oddając Bogu należną Mu cześć, ludzie będą wiedzieli również jak się zachować wobec władzy świeckiej, ziemskiej. Wymowę tej wypowiedzi podkreśla pierwsze
czytanie ukazujące Cyrusa, pogańskiego władcę jako Tego, którego wybrał Bóg, aby wypełnił Jego zamiary. Również o wybraniu pisze św. Paweł w czytanym jako drugie czytanie liście do Tesaloniczan. Chrześcijanie
zostali wybrani przez Boga nie tylko dlatego, że przyjęli głoszone słowo Boże, lecz przede wszystkim dlatego, że otworzyli się na działanie Ducha Świętego.
W ostatnią niedzielę października, 30 w ciągu roku, w Ewangelii słyszymy dalszy ciąg dyskusji, która została zapoczątkowana w poprzednią niedzielę. Tym razem jednak do Jezusa podchodzą saduceusze, stawiając Mu pytanie o to, które przykazanie w Prawie jest największe. Może się to wydawać o tyle istotne, że prawo żydowskie miało 613 nakazów i zakazów, wśród których łatwo było się zgubić i prawnie niemożliwe było przestrzeganie ich wszystkich. Dlatego Jezus odwołuje się do najważniejszego przykazania, które pozostawił także swoim uczniom, czyli również nam – przykazania miłości Boga i bliźniego. Przestrzegając go, możemy okazać się sługami Boga żywego i prawdziwego, okazując miłość wszystkim, których Pan do nas posyła, podobnie jak Tesaloniczanie, do których jest skierowany fragment listu św. Pawła wybrany jako drugie czytanie.