loading

Modlitwa eucharystyczna :: 7

2. MODLITWA EUCHARYSTYCZNA O TAJEMNICY POJEDNANIA
Pojednanie z Bogiem fundamentem ludzkiej zgody
Kapłan z rozłożonymi rękami mówi:

GC Wysławiamy Cię, Boże wszechmogący, * Panie nieba i ziemi, * przez Jezusa Chrystusa, Twojego Syna, który przy szedł w Twoje imię. * W Nim wyciągasz rękę do grzeszników, * On jest Słowem, które nas zbawia, * i Drogą, która nas prowadzi do pokoju. * Wszyscy oddaliliśmy się od Ciebie, * ale Ty sam, Boże, nasz Ojcze, * stałeś się bliski dla każdego człowieka. * Przez ofiarę Jezusa Chrystusa, Twojego Syna, wydanego za nas na śmierć, * doprowadzasz nas do Twojej miłości, * abyśmy także my dawali siebie braciom.

Kapłan składa ręce i trzymając je wyciągnięte nad darami, mówi:

WK Przez tę tajemnicę pojednania * prosimy, abyś uświęcił mocą Ducha Świętego * dary, które ofiaruje Ci Kościół *

składa ręce i robi jeden znak krzyża nad chlebem i kielichem, mówiąc:

posłuszny poleceniu Twojego Syna.

składa ręce.
W formułach, które następują, słowa Chrystusa należy wymawiać starannie i wyraźnie, bo tego wymaga ich znaczenie.

On to, gdy nadeszła godzina, * w której miał wydać samego siebie dla naszego zbawienia,

Bierze chleb, unosi go nieco nad ołtarzem i mówi:

podczas wieczerzy wziął chleb w swoje ręce, * dzięki Tobie składając, błogosławił, * łamał i dawał swoim uczniom, mówiąc:

lekko się pochyla.
Bierzcie i jedzcie z tego wszyscy: to jest bowiem Ciało moje, które za was będzie wydane.
Ukazuje ludowi konsekrowaną hostię, składa ją na patenie i przyklęka. Następnie mówi:

Podobnie, w ten ostatni wieczór,

bierze kielich, unosi go nieco nad ołtarzem i mówi:

wziął kielich * i wychwalając Twoje miłosierdzie, * podał swoim uczniom, mówiąc:

lekko się pochyla.
Bierzcie i pijcie z niego wszyscy: to jest bowiem kielich Krwi mojej nowego i wiecznego przymierza, która za was i za wielu będzie wylana na odpuszczenie grzechów. To czyńcie na moją pamiątkę.
Ukazuje ludowi kielich, stawia go na korporale i przyklęka.
Następnie rozpoczyna jedną z aklamacji:
AKLAMACJA PIERWSZA

GC. Oto wielka tajemnica wiary.

Lud odpowiada

Głosimy śmierć Twoją, Panie Jezu, * wyznajemy Twoje zmartwychwstanie * i oczekujemy Twego przyjścia w chwale.

AKLAMACJA DRUGA

GC. Wielka jest tajemnica naszej wiary.

Lud odpowiada

Ile razy ten chleb spożywamy * i pijemy z tego kielicha * głosimy śmierć Twoją, Panie, * oczekując Twego przyjścia w chwale

AKLAMACJA TRZECIA

GC. Uwielbiajmy tajemnicę wiary.

Lud odpowiada

Panie, Ty nas wybawiłeś * przez krzyż i zmartwychwstanie swoje, * Ty jesteś Zbawicielem świata.

AKLAMACJA CZWARTA

GC. Tajemnica wiary.

Lud odpowiada

Chrystus umarł, Chrystus zmartwychwstał, Chrystus powróci.

Następnie z rozłożonymi rękami mówi:

WK Obchodząc pamiątkę śmierci i zmartwychwstania Twojego Syna, * składamy Ci, Ojcze, Ofiarę pojednania, * którą On nam zostawił jako dowód swojej miłości * i którą Ty sam złożyłeś w nasze ręce. Przyjmij także nas, Ojcze święty, razem z ofiarą Jezusa Chrystusa, * i przez udział w tej Uczcie eucharystycznej daj nam swego Ducha, * aby została usunięta wszelka przeszkoda na drodze do zgody * i aby Kościół jaśniał pośród ludzi * jako znak jedności i narzędzie pokoju.
1K Duch, który umacnia miłość, * niech nas zachowa w jedności z naszym Papieżem N., * naszym Biskupem N. * z wszystkimi biskupami świata, * kapłanami, diakonami i całym ludem chrześcijańskim. * Przyjmij do swego królestwa naszych braci i siostry, * którzy zasnęli w Chrystusie, * i wszystkich zmarłych, których wiarę jedynie Ty znałeś.
2K Ty, który nas zebrałeś wokół swego stołu, * zgromadź w doskonałej jedności * ludzi z każdego plemienia i z każdego języka, * razem z Dziewicą Maryją, * z Apostołami i wszystkimi Świętymi * na uczcie w niebie, * gdzie będziemy się radować pełnią pokoju na wieki.

Składa ręce.
Kapłan bierze patenę z hostią i kielich i podnosząc je, mówi:

WK Przez Chrystusa, z Chrystusem i w Chrystusie * Tobie, Boże, Ojcze wszechmogący, * w jedności Ducha Świętego * wszelka cześć i chwała, * przez wszystkie wieki wieków.

Lud odpowiada:

Amen.

Gdy lud odpowie: Amen, kapłan stawia patenę i kielich na korporale.