„TY WIESZ, TY WSZYSTKO WIESZ”
Bezowocny, nocny połów przemienił się w doświadczenie obfitości wraz z pojawieniem się Jezusa, który jest jak światło dnia rozpraszające mroki nocy.
Wiara umiłowanego ucznia znów pozwala mu rozpoznać Jezusa, który troszczy się o swoich uczniów i przygotowuje im posiłek. Piotr, ogołocony przez doświadczenie swojego grzechu zaparcia się Jezusa, chce przeżyć spotkanie z Jego przebaczającą miłością. Paradoksalnie to właśnie Piotr zostaje zaproszony przez Jezusa do przyjęcia daru Jego miłości. Pytając Piotra o miłość, Jezus chce go do niej uzdolnić. Doświadczenie grzechu nauczyło Piotra, iż nie może opierać się na własnych siłach. Wcześniej chciał oddać swoje życie za Jezusa, a w momencie próby trzykrotnie się Go zaparł. Teraz Piotr swoją wolę kochania Jezusa opiera nie na sobie, a na łasce Pana: „Ty wiesz, Ty wszystko wiesz”.
Choć Jezus zaprasza Piotra do wielkiej miłości, miłości agape, daru z siebie, to ostatecznie przyjmuje to, co Piotr może w tym momencie dać, miłość przyjaźni, którą wyraża greckie słowo filia. Odpowiedź miłości Piotra do Jezusa ma się realizować w byciu pasterzem wspólnoty uczniów, Kościoła. Piotr, jak Jezus dobry pasterz, ma troszczyć się o duchowe potrzeby wspólnoty, ma ją prowadzić i chronić od niebezpieczeństw.
W ten sposób rozpoczyna się nowy etap powołania Piotra. Słowami „pójdź za Mną” Jezus zaprasza go do podjęcia na nowo drogi ucznia, który naśladuje swojego Mistrza i Pana. Piotr, odpowiadając na wezwanie do życia w miłości, staje się „umiłowanym uczniem”, który ostatecznie odda swoje życie w darze za Jezusa i za Kościół. Każdy z nas jest zaproszony do przyjęcia daru miłości Jezusa i naśladowania Go w miłości według własnego powołania.