TRZY PRZYJŚCIA
Liturgia słowa ostatniej niedzieli przed Bożym Narodzeniem jest niezwykle bogata w treści. Zwróćmy dziś jednak uwagę na to, w jaki sposób Bóg przyszedł do bohaterów każdej z biblijnych historii. W końcu my sami także wyczekujemy Jego nadejścia.
W pierwszym czytaniu Bóg przyszedł do króla Achaza, który nie jest zbyt pozytywną postacią na kartach Biblii, przez człowieka – proroka Izajasza. Achaz nie przyjął jednak pouczenia proroka i w swoich decyzjach kierował się jedynie własnym rozeznaniem. Tak czy inaczej – to podczas rozmowy obu mężczyzn Bóg dał proroctwo o Pannie, która pocznie i porodzi Emmanuela, w którego także i my wierzymy. Achaz spotkał Boga, aby dzięki Jego słowom uniknąć złych decyzji.
Święty Paweł (drugie czytanie) doświadczył spotkania z Bogiem w zupełnie inny sposób. Jezus objawił mu się osobiście. Dlatego Paweł mógł stwierdzić, że od Niego otrzymał urząd Apostoła. Celem jego sprawowania jest doprowadzenie ludzi do zbawienia. Także w XXI wieku biskupi, którzy są następcami apostołów, głoszą Ewangelię i mówią o konkretnych wskazaniach wynikających z Dobrej Nowiny. Paweł spotkał Boga, aby pokochać Go i głosić Jego imię.
Święty Józef (Ewangelia) doświadczył spotkania z Panem we śnie. Zrozumiał wówczas, kim jest Jezus i jaka jest także jego rola w dziele, którego dokonuje Bóg. Ewangelista Mateusz zaznaczył następnie, że w ten sposób wypełniły się słowa, które usłyszeliśmy w pierwszym czytaniu. Józef spotkał Boga, aby pełnić Jego wolę.
Bóg przychodził do różnych postaci biblijnych z konkretnym orędziem, ukazując swoją obecność. Niech więc przez zbliżające się Boże Narodzenie także w naszym życiu objawią się Jego obecność i jej piękno!
ks. Marek Piedziewicz
Obecność Chrystusa w liturgii
Dokument o liturgii Soboru Watykańskiego II wymienia cztery formy obecności Zbawiciela we wspólnocie swojego Kościoła: w sakramentach (szczególnie w postaciach eucharystycznych); w słowie Bożym; w osobie kapłana sprawującego liturgię; w zgromadzonych na modlitwie wiernych. (…)
O każdej z wymienionych form obecności Zbawiciela można by mówić wiele, wartość spotkania człowieka z Panem Jezusem jest nie do przecenienia; Chrystus obecny w liturgii jest Tym, który cierpiał, umarł i zmartwychwstał. Odkupił ludzi i pragnie zbawienia każdego człowieka. Stąd Jego eucharystyczna obecność jest obecnością dynamiczną, zbawiającą. Ona przemienia chrześcijan, zawsze bowiem spotkanie osób niesie ze sobą jakieś przesłanie i wywiera (mniejszy lub większy) wpływ na dalszy kształt życia. Tym bardziej proces kształtowania wiernych dokonuje się przez spotkanie ze Zbawicielem. Stąd też zrozumiały wydaje się postulat, jaki wysuwał wielki apostoł odnowy liturgii i odnowy przepowiadania zbawienia dokonanego w Chrystusie Josef Andreas Jungmann: „Jeżeli chcemy znowu doprowadzić wiernych do żywej wiary, musimy im wyraźniej postawić przed oczyma Chrystusa jako Pośrednika między Bogiem i ludźmi. To znaczy musimy z jednej strony przezwyciężyć ich uproszczoną identyfikację Chrystusa z «Panem Bogiem», która jest owocem jednostronnego akcentowania Jego Bóstwa, a z drugiej strony, jasno im uświadomić, że łaska, sakramenty, porządek nadprzyrodzony nie są tylko zawieszonymi w próżni tezami doktryny, w które trzeba wierzyć – ale że są one darami Boskiej miłości, danymi nam wraz z przyjściem Boga-Człowieka. Nie możemy przedstawiać naszym wiernym Chrystusa przychodzącego z pustymi rękoma. Oto jądro problemu!”. W tym miejscu rodzi się pytanie, czy dokonujące się podczas sprawowania świętych obrzędów spotkanie ze Zbawicielem jest dla każdego z wiernych uczestniczących w nim czasem czerpania ze skarbca Bożej miłości i czy posiadanie tego daru stanowi urzeczywistnianie na co dzień liturgicznej duchowości.
Podczas sprawowania Eucharystii Chrystus jest żywym znakiem Ojca Niebieskiego, a wszystkie formy obecności Jezusa w liturgii stanowią niepowtarzalną możliwość realnego spotkania się z Bogiem. Stąd też wynika potrzeba zaangażowania się wszystkich uczestników zgromadzenia w czynności liturgiczne. Ilekroć uczestniczymy we Mszy św., tylekroć przeżywamy prawdę dotyczącą obietnicy Chrystusa pozostania z nami po wszystkie dni, aż do skończenia świata (por. Mt 28, 20).
ks. Paweł Maciaszek,
W bliskości Boga, jak żyć liturgią?,
Edycja Świętego Pawła, Częstochowa 2012, s. 20-22.
Refleksje na dziś oraz wprowadzenia do czytań pochodzą z Biuletynu liturgicznego „Dzień Pański”.
Prenumeratę Biuletynu „Dzień Pański” można zamówić pod adresem,
https://www.edycja.pl/produkty/czasopisma/dzien-panski/prenumerata