IDŹMY NA PERYFERIE
Mędrcy zapewne przemierzyli setki kilometrów, prowadzeni przez gwiazdę i pragnienie prawdy. Wytrwale szukali Tego, który napełniłby ich umysły światłem i stał się odpowiedzią na wszystkie pytania. Byli bowiem ludźmi szukającymi; ludźmi głębokich pytań: o sens, o wartość człowieka, o to, co w życiu jest najważniejsze…
Zapewne ucieszyli się, gdy z oddali dostrzegli wysokie mury obronne Jerozolimy, królewskiego pałacu Heroda oraz imponującej świątyni. Jednak gwiazda tu się nie zatrzymała. Ich droga nie znalazła kresu w centrum stolicy. Musieli udać się na peryferie, do miasteczka bez znaczenia, na uboczu. Ale tutaj również nie zatrzymali się w centrum. Gwiazda poprowadziła ich na peryferie, do ubogiego domu. Tu zobaczyli Dziecię z Matką Jego, Maryją; padli na twarz i oddali Mu pokłon (Ewangelia).
Utrudzeni drogą mędrcy symbolizują ludzkość, która i dziś trwa w poszukiwaniu Boga.
By Go znaleźć, trzeba szukać. Pozostawić, jakby powiedział papież Franciszek, wygodną kanapę, dom zbudowany z tego, co znajome i bezpieczne. Trzeba udać się w drogę. Ci reprezentanci narodów pogańskich są patronami tych, którzy tęsknią za Bogiem, szukają Go, są gotowi ponieść ryzyko błądzenia, nie boją się peryferii.
Dzisiejsza uroczystość podkreśla uniwersalny charakter zbawienia. Bóg nikogo nie wyklucza. Do wspólnoty wiary Bóg zaprasza pogan. Oni, podobnie jak Żydzi, są współuczestnikami obietnicy w Chrystusie (drugie czytanie). Bóg jest Ojcem wszystkich ludzi, także tych z religijnych peryferii. Do Jeruzalem niebieskiego zdążają pielgrzymi z całego świata, nucąc radosne hymny na cześć Pana (pierwsze czytanie). Wśród nich jesteśmy i my.
ks. Zbigniew Sobolewski
Mocą Ducha Świętego
Rozważając tajemnicę Objawienia Pańskiego, przeżywamy Dzień Modlitwy i Pomocy Misjom oraz Misyjny Dzień Dzieci. Modlimy się za ludy, które nie słyszały o Ewangelii i Chrystusie. Uświadamiamy sobie, że w sakramencie chrztu i bierzmowania Duch Święty wprowadza nas w głębię życia z wiary, w relację z każdą Osobą Trójcy Świętej.
On przewodzi w wierze: oświeca, poucza, wspiera, oczyszcza, pociesza, stawia w prawdzie, uczy modlitwy, uzdalnia do miłości, prowadzi do nowego życia w Kościele i uświęca każdy wysiłek. On otwiera serca na Ewangelię i czyni misjonarzy skutecznymi jej głosicielami i świadkami. Misje dokonują się mocą Ducha Świętego, zatem cokolwiek czynią misjonarze – czynią Jego mocą. Patrząc na mędrców wędrujących za gwiazdą, uświadamiamy sobie, że świat potrzebuje misjonarzy; tych, którzy posłuszni wezwaniu: „Idźcie i głoście” ofiarnie oddadzą życie misjom. Ponad pięć miliardów ludzi nie zna Chrystusa i nie doświadczyło radości płynącej z wiary. Dlatego otoczmy modlitwą misjonarzy. Wypraszajmy światło i moce Ducha Świętego ich przepowiadaniu Chrystusa, by jak Gwiazda Betlejemska ukazywali drogę do Niego.
Cieszy, że ponad dwa tysiące misjonarzy z Polski posługuje w dziewięćdziesięciu dziewięciu krajach misyjnych. Są obecni w dalekiej Ameryce Łacińskiej i na Karaibach, w Afryce i Azji, a nawet Oceanii i na zimnej Alasce. Misjonarze głoszą Ewangelię i formują wspólnoty wiary. Pełnią dzieła miłosierdzia. Ludziom udręczonym ubóstwem niosą nadzieję, pociechę i bezinteresowną pomoc. Wspierają ubogich, bezdomnych, wykluczonych ze względu na pochodzenie i religię. Udzielają schronienia i pomocy ofiarom wojen i prześladowań. Troszczą się o porzucone dzieci. Wzywają do przebaczenia i pojednania. Ryzykują własnym życiem, solidaryzując się z prześladowanymi. By skutecznie służyć ubogim i cierpiącym, potrzebują naszego wsparcia finansowego i materialnego.
Możemy pomagać misjom, nie tylko dzisiaj, gdy we wszystkich parafiach zbierane są ofiary na Krajowy Fundusz Misyjny. Z nich utrzymuje się Centrum Formacji Misyjnej w Warszawie, przygotowujące misjonarzy do pracy na misjach.
Objawienie Pańskie jest patronalnym świętem Papieskiego Dzieła Misyjnego Dzieci. Na całym świecie dzieci łączą się w modlitwie. Przebrane w stroje symbolizujące pięć kontynentów stają się kolędnikami misyjnymi, a zebrane ofiary przekazują rówieśnikom z krajów misyjnych. Patrząc na ich zaangażowanie, prośmy Ducha Świętego, by Jego łaska wzbudziła w ich sercach pragnienie pójścia drogą powołania misyjnego, a nas umocniła w wytrwałej modlitwie o powołania kapłańskie, zakonne i misyjne. Niech Chrystus dzięki posłudze misjonarzy dotrze do tych, którzy Go nie znają.
Na progu Nowego Roku życzę wszystkim światła, łask i darów Ducha Świętego, radości i pokoju, jakie daje świadomość realizacji powołania misyjnego.
bp Jan Mazur SVD,
przewodniczący Komisji Episkopatu Polski ds. Misji
Refleksje na dziś oraz wprowadzenia do czytań pochodzą z Biuletynu liturgicznego „Dzień Pański”.
Prenumeratę Biuletynu „Dzień Pański” można zamówić pod adresem,
https://www.edycja.pl/produkty/czasopisma/dzien-panski/prenumerata