CZY PRZEKROCZYSZ DZIŚ SIEBIE?
Oglądasz filmy o wielkich bohaterach, śniąc o tym, by stanąć na ich miejscu. Marzysz, by dokonać rzeczy wielkich. Ale te sny i marzenia karmione bohaterami z ekranu oddalają cię od misji, która przerasta fikcję. Jesteś wezwany do czegoś więcej niż tylko borykanie się z codziennością.
Słowo Boże jest jedyną prawdą, która porządkuje życie. Warto w niedzielny poranek podarować sobie chwilę ciszy i przeczytać historię chrztu Jezusa. Warto otworzyć uszy i serce, bo może właśnie dziś będzie do ciebie skierowane słowo o tym, kim naprawdę jesteś i do czego zostałeś wezwany. Każdy potrzebuje na pewnym etapie swojego życia odkryć swoje miejsce i swoją misję. Często dzieje się to dzięki relacji z innymi. Jako chrześcijanie jesteśmy wezwani do naśladowania Jezusa. Ale Jego życie to nie tylko Męka, Krzyż i Śmierć. Jego życie to także droga wsparta silną relacją z Bogiem, Jego i twoim Ojcem.
Rzeka Jordan, tym, którzy odwiedzili ją podczas pielgrzymowania po Ziemi Świętej tradycyjnym szlakiem, nie jawi się w pełni swojego dostojeństwa. Wprost przeciwnie, w miejscu najczęściej odwiedzanym przez turystów i pielgrzymów jest błotnista, wąska i zarośnięta. To nie jest cała prawda o niej. Jej wody biorą początek z przejrzystych i wartkich źródeł. A swój bieg kończy w Morzu Martwym.
Ale Jezus nad Jordanem pojawia się właśnie w tym miejscu błotnistym, tam, gdzie naród wybrany przekroczył tę rzekę, wchodząc do Ziemi Obiecanej. Tam także rozstąpiła się ona pod stopami największego z proroków Izraela, Eliasza. To miejsce jest jak nasze dziś: niech Jezus wejdzie w twoje wody życia zmąconego nieładem grzechu i brakiem przebaczenia. Niech otworzą się niebiosa, abyś usłyszał, że jesteś w Nim także i ty umiłowanym synem Ojca, który w tobie ma upodobanie.
s. Miriam Michalak, Uczennica Boskiego Mistrza
Zgromadzenie liturgiczne – przypomina rzeczywistość przeszłą
Zgromadzenie liturgiczne, czyli wspólnota chrześcijan, którzy pod zwierzchnictwem kapłanów gromadzą się na składanie duchowych ofiar, stanowi święty znak. Jest to „znak Kościoła – ludu, który wciąż jest zwoływany i gromadzony w jedno przez Chrystusa i w którym Chrystus jest prawdziwie obecny”.
Bóg zawsze zwoływał swój lud, aby przekazać mu polecenia. Zgromadzenie liturgiczne przypomina zgromadzenie narodu izraelskiego na górze Synaj. Bóg zwołał tam swój lud, by oznajmić mu swoje słowa (por. Pwt 4, 10). Zawsze były to słowa ważne, wyznaczające sposób życia i kierunek działania, by naród wybrany „odczuwał bojaźń przede Mną przez wszystkie dni życia na ziemi i by tego nauczał także swoje dzieci” (Pwt 4, 10; por. 9, 10; 18, 16). Znaki i symbole obecności Boga (takie jak obłok, arka, namiot czy świątynia) wyrażają Jego zamysł względem swojego ludu; chce go „uczynić «świętym miejscem » swego przebywania, żywą świątynią, w której mieszka, i znakiem najpotężniejszym, w którym objawia się światu” (por. Wj 19, 5n; 33, 16). Lud zebrany na polecenie Boga wierzył, że jest On obecny wśród zgromadzonych, a po upływie czasu przypominał sobie wartość i aktualność wypowiadanego do nich słowa. Skierowane przez Boga polecenia stanowiły treść przymierza zawieranego przez Stwórcę z należącym do Niego ludem: „Oznajmił wam swoje przymierze, które nakazał zachowywać. Dziesięć przykazań, które napisał na dwóch kamiennych tablicach” (Pwt 4, 13). Dzieje narodu wybranego wypełnione są zapewnieniami Wszechmogącego o Jego specjalnej obecności pośród swojego ludu; obwieszczane przez proroków przesłania odnośnie do czasów mesjańskich zapowiadały Emmanuela – ‘Boga z nami’ (por. Iz 7, 14). Do istotnych elementów charakteryzujących zgromadzenie liturgiczne należą: zwołanie, obecność, słowo i przymierze.
ks. Paweł Maciaszek,
W bliskości Boga. Jak żyć liturgią?,
Edycja Świętego Pawła, Częstochowa 2012, s. 35-37.
Refleksje na dziś oraz wprowadzenia do czytań pochodzą z Biuletynu liturgicznego „Dzień Pański”.
Prenumeratę Biuletynu „Dzień Pański” można zamówić pod adresem,
https://www.edycja.pl/produkty/czasopisma/dzien-panski/prenumerata