loading

2020.01.19 – 2 NIEDZIELA ZWYKŁA, rok A

SKUP SIĘ NA NIM, A NIE NA SOBIE


Dzisiejsza liturgia słowa pokazuje nam Boga, który – troszcząc się o nas – wybiera sobie jakichś ludzi, daje im swoją moc i słowo, posyła ich do nas z poleceniem, by niczego nie zmieniali, tylko przekazywali to, co otrzymali.

     
Jednym słowem: Bóg nieustannie chce do nas przychodzić, można nawet powiedzieć, że to Jego imię: „Ten, który przychodzi”. I chce tego dokonywać przez ludzi.

     
Jednak w stronę osób, które zajmują się rozszerzaniem Ewangelii w świecie, wysuwa się czasem taki zarzut: jesteś niewiarygodny, bo jesteś niedoskonały: masz wady, grzechy itd. Popełniłeś to czy tamto i ty się zajmujesz ewangelizacją? I ty masz odwagę głosić słowo Boże? Oni sami wobec siebie też prawie zawsze mają podobne wątpliwości.

     
A jednak tak jest od początku: Bóg przychodzi do nas drogą zwykłą, kamienistą, zabłoconą, przez bardzo zwykłych i słabych ludzi. Świadczy to o Jego wielkiej miłości do człowieka, a także wielkiej pokorze wobec nas.

     
Jeśli dziś znów Jezus przychodzi do nas, jak niegdyś wjeżdżał do Jerozolimy na osiołku, to warto może mniej skupiać się na zakurzonych kopytach, a bardziej na Tym, który wjeżdża. Z jednej strony cała dzisiejsza liturgia słowa mówi, że nikt z nas nie jest „godzien” być apostołem i mówić innym o Bogu, z drugiej natomiast dziś każdego Pan wzywa do świadczenia, niezależnie od stanu.

     
Jak pogodzić to poczucie niegodności i powołanie do bycia świadkiem? Dzisiejsze słowo Boże nam podpowiada: Jan bardziej jest wpatrzony w Jezusa niż w siebie, częściej mówi o Jezusie („On”, „Jego”, „Jemu”) niż: „ja”, „mnie” itd. I to jest źródło odwagi do bycia świadkiem.

ks. Adam Rybicki

Zgromadzenie liturgiczne zapowiada rzeczywistość przyszłą


Sprawowanie przez wiernych liturgii wymaga pamiętania o tym, że dzięki obecności Chrystusa paschalnego zgromadzenie liturgiczne czyni aktualnym misterium paschalne.

     
Kiedy Jezus przestał chodzić po ziemi, po Jego wniebowstąpieniu wszystkie wydarzenia zbawcze przeszły do liturgii. Gromadzący się na modlitwie Kościół stanowi Ciało Mistyczne Chrystusa i świątynię Ducha Świętego, w której mieszka Bóg. Każdy z członków wspólnoty ludu Bożego, przeżywając misterium, doświadcza przejścia z życia doczesnego do życia w Chrystusie. (…)

     
Zgromadzenie liturgiczne jest obrazem i zapoczątkowaniem Kościoła w chwale nieba. W księdze Apokalipsy św. Jana, przebywający w domu Ojca Niebieskiego przedstawieni zostali jako wysławiający Jego i zabitego Baranka – Chrystusa, który zmartwychwstały zasiada po prawicy Ojca. Lud Boży, czcząc pamięć mieszkańców nieba, łączy się z nimi w tym wspólnym wysławianiu majestatu Trójcy Świętej. Prawdę o obcowaniu ze świętymi chrześcijanie urzeczywistniają między innymi, kiedy podczas Mszy św. po słowach prefacji razem z całym niebem oddają należną Bogu chwałę: „z niezliczoną rzeszą Świętych i Aniołów wysławiamy Ciebie, jednym głosem wołając: «Święty, Święty, Święty Pan, Bóg Zastępów. Pełne są niebiosa i ziemia chwały Twojej»”.

     
Zaznaczyć w tym miejscu warto, że obcowanie (wspólnota) chrześcijan żyjących na ziemi z mieszkańcami nieba nie pomniejsza kultu uwielbienia, jaki przez Chrystusa w Duchu Świętym oddawany jest Bogu Ojcu, lecz go wzbogaca.

     
Przebywający w niebieskim Jeruzalem, będąc głębiej zjednoczeni z Chrystusem, jeszcze mocniej utwierdzają cały Kościół w świętości. Z kolei pielgrzymujący na ziemi wierni, tworząc liturgiczną wspólnotę zapowiadającą ucztę niebieską, dają świadectwo pragnienia dołączenia do grona zbawionych. O pełni ludzkiego szczęścia – dołączeniu do grona zbawionych – John Powell napisał: „szczęście pochodzi z wewnętrznego uświadomienia sobie, że Bóg mnie kocha. Stworzył On piękny świat, abym w nim żył, i chce, abym się radował podróżą przez ten świat w mojej drodze do domu, do Jego domu. Kiedyś odziedziczę całość Bożego majątku, ale częścią mojego dziedzictwa jest Boża obecność we mnie już teraz”.

ks. Paweł Maciaszek,
W bliskości Boga. Jak żyć liturgią?,
Edycja Świętego Pawła, Częstochowa 2012, s. 37-38.

Refleksje na dziś oraz wprowadzenia do czytań pochodzą z Biuletynu liturgicznego „Dzień Pański”.
Prenumeratę Biuletynu „Dzień Pański” można zamówić pod adresem,
https://www.edycja.pl/produkty/czasopisma/dzien-panski/prenumerata