W Niedzielę Palmową słyszymy relację o triumfalnym wjeździe Króla Żydowskiego do Jerozolimy, a chwilę potem rozważamy opis Jego Męki. Gorzkie słowa o zdradzie, niesprawiedliwym wyroku, drodze na Golgotę i krwawej śmierci Chrystusa na krzyżu, nie pozwalają nam na zachłyśniecie się radością i dumą z Jego radosnego wjazdu do Świętego Miasta. Triumf i klęska odsłaniają najgłębszą prawdę o Nim. Chrystus ogołocił samego siebie z chwały (drugie czytanie). Jest On „królem łagodnym”. Prorokiem, który zdobywa serca słowem, lecz nie krzykiem. Chrystus z równym spokojem przyjmuje głośne „Hosanna”! i „Precz z Nim! Ukrzyżuj Go!” Jego historia stanowi swoisty splot tego, co boskie, i tego, co bardzo przyziemne. Mówi o zmienności człowieka, który w jednej chwili z przyjaciela staje się wrogiem Boga. Sic transit gloria mundi (Tak przemija chwała tego świata)!
Niedziela Palmowa jest dla nas świętem radości, ponieważ zapowiada wydarzenia Wielkiego Tygodnia, w których dokonało się zbawienie świata. Otwiera czas kontemplacji krzyża i pustego grobu oraz łez wylanych
nad Ukrzyżowanym Barankiem i tych, które zrodzi radość poranka wielkanocnego.
Wejdźmy w klimat Niedzieli Palmowej i tych świętych dni z wiarą, nie poprzestając na machaniu palemkami.
Rozważajmy słowo Boże, by umocnić się w wierze, która i nas doprowadzi do zmartwychwstania. Skupmy się na tym, co istotne, nie pozwalając, by zagubiła się nam istotna treść wydarzeń paschalnych.
ks. Zbigniew Sobolewski
Refleksje na dziś oraz wprowadzenia do czytań pochodzą z Biuletynu liturgicznego „Dzień Pański”.
Prenumeratę Biuletynu „Dzień Pański” można zamówić pod adresem,
https://prenumerata.edycja.com.pl