Bóg za przyczyną s. Faustyny Kowalskiej zapragnął przypomnieć światu, w którym zło zbiera swoje niepojęte żniwo, że jest Bogiem miłosiernym, przebaczającym.
Doskonałym objawieniem prawdy o miłosierdziu Bożym jest dzisiejsza Ewangelia. Przedstawia nam ona Chrystusa, który przynosi Kościołowi dar pokoju i dar odpuszczenia grzechów, co jest największym przejawem miłosierdzia Bożego dla ludzkości. Święty Jan Paweł II w adhortacji o pokucie i pojednaniu
każde nasze zbliżenie się do sakramentu pokuty ukazuje jako spotkanie z miłosierną miłością Chrystusa, który nas dźwiga, umacnia, otacza miłosierdziem i ku sobie pociąga.
Sakrament pojednania jest spotkaniem z miłosiernym Zbawicielem. Przystępując do tego sakramentu, powinniśmy dobrze o tym pamiętać. Często bowiem, przygotowując się do spowiedzi, myślimy przede wszystkim
o spowiedniku: jak się zachowa, co nam powie, czy nie będzie zadawał kłopotliwych pytań, albo też zastanawiamy się, jak przedstawić mu swoje grzechy, aby dobrze wypaść. Tymczasem w sakramencie pojednania spotykamy się przede wszystkim z dobrym i kochającym Bogiem. Przez kapłana mówi On do nas słowa podobne do tych, które Jezus skierował do kobiety pochwyconej na cudzołóstwie. Dobroć Boga przebaczającego
nam grzechy przypominają nam słowa rozgrzeszenia wypowiadane przez kapłana: „Bóg, Ojciec miłosierdzia, który pojednał świat ze sobą przez śmierć i zmartwychwstanie swojego Syna i zesłał Ducha Świętego na odpuszczenie grzechów, niech ci udzieli przebaczenia i pokoju przez posługę Kościoła. I ja odpuszczam
tobie grzechy w imię Ojca i Syna, i Ducha Świętego. Amen”.
ks. Stanisław Jasionek
Strój liturgiczny jest wyrazem procesu wewnętrznej przemiany, którego celem jest upodobnienie się do Boga, przezwyciężanie podziałów i jedność ludzi.
Różnorodność czynności w sprawowaniu kultu ujawnia się między innymi w bogactwie używania szat liturgicznych. Liturgia, która jest świętowaniem tajemnic Chrystusa, wymaga odpowiedniej, odświętnej szaty. Przez ubiór wyraża się także wyjątkowa wartość i znaczenie świętych czynności. Pamiętając, że przez strój ludzie wyrażają siebie oraz szacunek dla Boga i człowieka, można znaleźć odpowiedź na pytanie, dlaczego kapłan i liturgiczna służba ołtarza zakładają do celebracji specjalny, uroczysty strój. Dzięki niemu – między innymi – wyrażona zostaje radość. (…)
Ubieranie specjalnych szat przywołuje na myśl teksty z Nowego Testamentu o powołaniu do bycia nowym człowiekiem. (…) Modlitwy błogosławienia części ubioru ukazują strój liturgiczny jako znak rzeczywistości nadprzyrodzonej oraz pobożności, która nieustannie ma wzrastać. (…)
Ubiór liturgiczny powinien zawsze wyrażać postawę człowieka, który wchodzi w wyjątkowy, zbawczy kontakt z Bogiem; ubiera odpowiednie szaty, aby wyrazić swoją osobowość. Liturgia jest czasem, kiedy wierni przyodziewani zostają Bożą miłością. Ze względu na znaczenie szat liturgicznych używanych podczas świętych ceremonii, ważne jest, by były zawsze czyste, odpowiednio przechowywane i szanowane.
ks. Paweł Maciaszek,W bliskości Boga. Jak żyć liturgią?, Edycja Świętego Pawła, Częstochowa 2012, s. 92-96.
Refleksje na dziś oraz wprowadzenia do czytań pochodzą z Biuletynu liturgicznego „Dzień Pański”.
Prenumeratę Biuletynu „Dzień Pański” można zamówić pod adresem,
https://prenumerata.edycja.com.pl