Kontakt z krwią sprawia, że możemy się pobrudzić, lepiej go unikać. Krew Chrystusa przynosi oczyszczenie. Warto tego doświadczyć.
Święty Jan przedstawia dziś wizję męczenników, którzy stają przed Bogiem. Mogłoby się wydawać, że symbolem ich męczeństwa i doznanego ucisku powinna być czerwień. Ich szaty są tymczasem zupełnie czyste, białe. W ten sposób przemawia nie tylko ich przelana za wiarę krew, ale jeszcze bardziej: czysta miłość ku Bogu, wyzwolenie z brudu grzechu, wybielenie krwią Jezusa, która uwalnia od zła.
Stąd św. Jan mógł zwrócić uwagę w drugim czytaniu, że więzią łączącą człowieka z Bogiem jest miłość. Choć wielu katolików przeżywa swoją wiarę jako nieustanne realizowanie szeregu zobowiązań wobec Siły Wyższej, nie odpowiada to w pełni jej bogactwu. Kto kocha Boga, z miłości ku Niemu będzie żył przykazaniami, chrześcijańską moralnością, wartościami płynącymi z Biblii. Jeśli ktoś kocha Boga – chrześcijańskie życie będzie dla niego łatwe i dobre, przyniesie radość i głęboki, wewnętrzny pokój.
Nic zatem dziwnego, że w Ewangelii Chrystus mówi o szczęściu. Błogosławiony to przecież szczęśliwy. Jezus nie twierdzi jednak, że życie osoby uczciwej i dobrej będzie usłane różami. Szlachetność człowieka często wykuwa się w konfrontacji z wieloma przeciwnościami. Wielu z nas na własnej skórze doświadczyło, że przyznanie się do Jezusa lub uczciwe postępowanie w sytuacji, kiedy inni kombinowali, przynosiło większe lub mniejsze nieprzyjemności. Chrystus pokazuje jednak, że szczęście
nie jest brakiem kłopotów czy trudności. Jest natomiast owocem życia w prawdzie, bycia niezakłamanym. A jego pełni doświadczymy w domu, który On dla nas zbudował. To tam czekają już na nas wszyscy święci.
ks. Marek Piedziewicz
Kiedy napotykamy trudności, przeszkody czy doświadczamy prześladowania, wówczas często nęka nas pokusa zniechęcenia i rezygnacji. Spontanicznie zadajemy sobie wówczas pytanie: Jaki cel mają nasze dalsze wysiłki i zmagania i czemu one służą? Błogosławieństwa są nam dane jako wielkie wsparcie w chwilach rodzącego się zwątpienia i zniechęcenia. Mają one stanowić zaporę przed ucieczką i rezygnacją, ponieważ obiecują nam zwycięstwo nad ubóstwem, smutkiem, niesprawiedliwością, prześladowaniami i tym wszystkim, co sprawia, że człowiek ma się źle (por. Mt 9, 12).
W niniejszej medytacji zechciejmy się odwołać do naszych najtrudniejszych doświadczeń życiowych, by dostrzec, iż błogosławieństwa obrazują nasze własne życie i są nam dane na naszą często niełatwą codzienność. Błogosławieństwa są dla uczniów Jezusa wielkim wyzwaniem, by w najtrudniejszych sytuacjach potrafili rozpoznawać Jezusa, miłować Go i naśladować. Prośmy, aby błogosławieństwa były i dla nas zaproszeniem do podjęcia wysiłku ludzkiego i duchowego, by nasze trudne życie uczynić – choć w małym stopniu – podobnym do życia Jezusa: ubogiego, cichego, opowiadającego się po stronie sprawiedliwości, czystego, pełnego pokoju, miłosiernego, oddanego Ojcu w chwilach prześladowań. Błogosławieństwa mają podtrzymywać nasz zapał, entuzjazm i fascynację Jezusem w chwilach zwątpienia i w obliczu grożącej nam rozpaczy.
Spróbujmy odnaleźć się wśród ludzi ubogich, smutnych, spragnionych sprawiedliwości i pokoju, wśród tych, którzy otaczali Jezusa na Górze Błogosławieństw. Prośmy, aby dane nam było doświadczyć, iż Jego nauczanie jest skierowane bezpośrednio do nas i opowiada o naszym życiu. Ofiarując Jezusowi naszą otwartość i hojność, prośmy Go, by dopuścił nas do tajemnic swojego Serca, które zawarł w Kazaniu na górze, szczególnie w ośmiu błogosławieństwach.
ks. Józef Augustyn, Osiem błogosławieństw , Edycja Świętego Pawła 2016.
Osiem błogosławieństw to drogowskazy na drodze do świętości. Skierowane do wszystkich wierzących obiecują szczęście i zbawienie. Przypominają, abyśmy w ziemskim pielgrzymowaniu, mimo trudności i obciążeń, z wiarą i miłością dążyli do świętości.
Refleksje na dziś oraz wprowadzenia do czytań pochodzą z Biuletynu liturgicznego „Dzień Pański”.
Prenumeratę Biuletynu „Dzień Pański” można zamówić pod adresem,
https://prenumerata.edycja.com.pl