Rozpoczęliśmy okres zwykły, w którym rozważamy nauczanie Pana Jezusa podczas Jego publicznej działalności. W poprzednich tygodniach stawał nam On przed oczami jako małe Dziecko, dziś już jako Nauczyciel, który przyjmuje pierwszych uczniów. Są to dawni uczniowie św. Jana Chrzciciela, który Go wskazał jako Baranka Bożego.
Bóg woła do siebie wszystkich ludzi. Każdego w odpowiedni dla niego sposób. Przemawia w nocy do młodego Samuela. Posyła św. Jana Chrzciciela, by przygotował drogę Jego Synowi i potem przekazał Mu swoich uczniów. Przemawia do Szymona, potem św. Piotra, przez jego brata Andrzeja. Poucza Koryntian przez św. Pawła. Niestrudzenie kieruje do nas swoje słowa. Przekazuje swoją naukę.
Jak jest nasza odpowiedź? Czy jak Samuel pytamy doświadczonych, starszych ludzi? Czy jak pierwsi apostołowie idziemy za tym, kogo nam wskaże ktoś mądry, kto jest dla nas autorytetem, a równocześnie nie
chce nas do siebie przywiązać? Czy jak Szymon umiemy rozpoznać słowo Boże w wypowiedziach i postępowaniu naszych najbliższych? Czy jak Koryntianie szanujemy naszych pasterzy, uważnie słuchamy tego, co nam przekazują i staramy się wprowadzać w życie ich naukę?
Czy umiemy właściwie korzystać z naszego ciała? Ma ono być środkiem do pełnienia dobrych czynów. Narzędziem oddawania chwały Bogu. A tyle pokus stawia przed nami współczesny świat.
o. Tomasz Dąbek, benedyktyn
30. Nie pragnę niczego innego, jak tylko umrzeć lub kochać Boga. Albo śmierć, albo miłość, ponieważ życie bez miłości jest gorsze od śmierci. Jeżeli chodzi o mnie, to nie mógłbym znieść innego życia niż obecne.
31. Nie powinienem pozwolić na to, aby pierwszy miesiąc tego roku minął bez przekazania twej duszy, moja najdroższa córko,
pozdrowienia ode mnie, i bez coraz większego zapewnienia cię o uczuciu, które żywi moje serce wobec twojego serca. Nie przestanę nigdy pragnąć dla twego serca wszelkiego błogosławieństwa i duchowego szczęścia. Moja dobra córko, tobie polecam gorąco troskę o własne serce: troszcz się o nie i staraj się o to, aby z każdym dniem było
ono coraz to milsze naszemu najsłodszemu Zbawicielowi. Postępuj tak, aby obecny rok był bogatszy w dobre dzieła od roku poprzedniego. Trzeba bowiem, by w miarę, jak mijają lata i zbliża się wieczność, podwajać odwagę i wznosić naszego ducha do Boga, coraz pilniej służąc Mu w tym wszystkim, do czego zobowiązuje nas nasze powołanie i wiara chrześcijańska.
Dobrego dnia z o. Pio. Myśli na każdy dzień roku, Edycja Świętego Pawła 2020.
Znakomicie dobrany zbiór myśli świętego zakonnika. Każda może stanowić przedmiot pogłębionej modlitwy, a jednocześnie być naszym wołaniem do tego niezwykłego mistyka o wsparcie i orędownictwo. Pozwólmy się otoczyć łaską. I korzystajmy z daru obcowania świętych – ich radością jest wspieranie nas w drodze do Boga!
Refleksje na dziś oraz wprowadzenia do czytań pochodzą z Biuletynu liturgicznego „Dzień Pański”.
Prenumeratę Biuletynu „Dzień Pański” można zamówić pod adresem,
https://prenumerata.edycja.com.pl