Trąd był uważany za chorobę będącą karą za grzechy. Trędowaty musiał zostać oddzielony od reszty społeczności. Stawał się wyrzutkiem, skazanym na powolne umieranie w zapomnianych przez innych enklawach. W dobie koronawirusa zastanawiamy się pewnie nad duchową sytuacją ludzi doświadczających przeciwieństw choroby.
W Nowym Testamencie słowem „lepra” określano bliżej nie rozpoznaną chorobę charakteryzującą się łuszczeniem skóry, np. łuszczycę, różnego typu liszaje, grzybicę. Tym, który orzekał o istnieniu choroby w organizmie człowieka, był kapłan. Żydzi wymagali, by trędowaty został zbadany przez posługującego w świątyni, zanim do niej przybędzie, by złożyć ofiarę, zanieść modlitwy. Nie jest do końca pewne, czy i w czasach Jezusa stosowano te „konsultacje” medyczne w takiej właśnie formie. W dzisiejszej Ewangelii trędowaty przychodzi pełen pokory, prosząc o litość. Miłosierdzie Jezusa dopełniło cudu uzdrowienia.
Trzeba sobie uświadomić, że chory cierpi nie tylko fizycznie, ale i duchowo. Niewątpliwie szczególnie trąd dotykał psychiki człowieka, jego poczucia godności. Jezus, uzdrawiając, działa zawsze dwutorowo. Przywraca sprawność ciała, oczyszcza serce i umysł. Łaska z wysoka przywraca cierpiącego człowieka społeczeństwu, w którym może on, tak jak trędowaty z Ewangelii, głosić wielkie dzieła Boga!
Dzisiejsza niedziela rozpoczyna w Kościele wyjątkowy tydzień. W niego wpisuje się Środa Popielcowa – moment zatrzymania nad własną grzesznością, małością wobec świata i Boga. Dzień wejścia w Wielki Post. W tym tygodniu jesteśmy także zaproszeni do podjęcia decyzji o rezygnacji z picia i częstowania alkoholem. Niewątpliwie alkoholizm jako choroba jest współczesną wersją „trądu”, który tak wielu z naszych braci i sióstr pozbawia zdrowia, życia i godności. Wyciągnij rękę do Jezusa, by On dokonał dzieła oczyszczenia!
ks. Piotr Iracki
Celem medytacji jest umocnienie woli i odnowienie postanowień. Codziennie na medytację poświęca się przynajmniej pół godziny. (…)
Jeśli (…) odprawiamy ją sami, posługujemy się odpowiednio dobraną lekturą. Przede wszystkim jednak należy często powracać do rozważania prawd wiecznych oraz do nauki Jezusa Mistrza, który jest Drogą, Prawdą i Życiem. Nauka ta została wyłożona w Ewangelii i w autorytatywnych komentarzach. Trzeba unikać niebezpieczeństwa zredukowania medytacji do prostego pouczania umysłu albo też do czytania duchowego. Najwięcej czasu należy poświęcić na refleksję, rachunek sumienia, skruchę, postanowienia oraz modlitwę.
Części medytacji
Medytacja składa się z trzech części, poprzedza ją modlitwa przygotowawcza, a kończy dziękczynienie.
Modlitwa przygotowawcza polega na stawieniu się w obecności Bożej, prośbie o
światło Ducha Świętego oraz o łaskę powzięcia zdecydowanych i skutecznych postanowień.
W pierwszej części podejmuje się temat medytacji i czyta krótkie jego wyjaśnienie lub zatrzymuje się nad jakimś faktem czy tajemnicą do rozważania. Tu przede wszystkim ćwiczy się umysł: Boski Mistrz oświeca nas swoimi czynami i prawdami moralnymi.
Często po prostu rozważa się tajemnicę czy jakiś moment z życia lub męki Jezusa Chrystusa, jakąś zasadę postępowania, jakąś prawdę wieczną. Dusza zachwyca się pięknem, dostrzega pożytek i potrzebę pójścia za tym, czego naucza Boski Mistrz. Pociąga ją to do życia w zjednoczeniu z Bogiem i słyszy jakby zapowiedź nagrody,
obiecanej przez Pana tym, którzy wiernie Mu służą i wspaniałomyślnie Go miłują.
W drugiej części w szczególny sposób pobudza się wolę, by intensywnie dążyła do świętości życia i naśladowała Jezusa, który uprzedził nas w drodze do nieba. Dlatego wzbudza się akty pragnienia, odprawia się rachunek sumienia, wzbudza żal za grzechy, czyni postanowienia na przyszłość.
W trzeciej części należy się modlić. Prosimy o łaskę wytrwania, abyśmy łatwo i z radością mogli wykonać to, co dotychczas nie udawało się nam z powodu naszej słabości.
Dziękczynienie. Boże, Ty wiesz, że naszej ufności nie opieramy na działaniu ludzkim. Przez Twoją łaskawość niech we wszystkich przeciwnościach wspomaga nas Apostoł Narodów. Przez Chrystusa, Pana naszego.
bł. Jakub Alberione, Modlitewnik Rodziny Świętego Pawła, Edycja Świętego Pawła 2019.
Modlitewnik to niezbędnik każdego katolika, ułatwiający relację z Bogiem, a także pracę nad własnym uświęceniem, którego celem jest zjednoczenie z Bogiem. Prezentowana publikacja obok zbioru modlitw znanych wszystkim chrześcijanom zawiera przede wszystkim te, które wypłynęły z serca bł. Jakuba Alberionego. I to czyni ją na rynku księgarskim wyjątkową. Z duchowego bogactwa Założyciela Rodziny Świętego Pawła, gdyż w książeczce są zawarte również liczne komentarze jego autorstwa, z powodzeniem mogą korzystać wszyscy wierni świeccy. Z pożytkiem dla siebie i w trosce o rozwój własnego życia duchowego. Jest to bowiem duchowość jak najbardziej na nasze czasy, w których papież Franciszek tak bardzo nawołuje do dążenia do świętości w codzienności. Ten modlitewnik może być więc w tym dziele doskonałą pomocą.
Refleksje na dziś oraz wprowadzenia do czytań pochodzą z Biuletynu liturgicznego „Dzień Pański”.
Prenumeratę Biuletynu „Dzień Pański” można zamówić pod adresem,
https://prenumerata.edycja.com.pl