2021.04.01 – WIELKI CZWARTEK – MSZA WIECZERZY PAŃSKIEJ

Wieczernik jest miejscem ustanowienia sakramentu Eucharystii i kapłaństwa. Zaproszenie Apostoła do Wieczernika bto wielkie pragnienie samego Jezusa, który objawia głębię swego Serca, przepełnionego miłością do każdego człowieka. Eucharystia w Wieczerniku w pełni uobecnia Misterium Paschalne zanim jeszcze się rozpoczęło. Uczniowie już wtedy spożywają uwielbione Ciało Jezusa, uczestnicząc w Misterium Męki Pana, które się rozpoczęło w duszy i sercu Jezusa, choć jeszcze było zakryte przed ich oczami. O jakże dobry jest Bóg, który i nas zaprasza do uczestniczenia w wielkich tajemnicach wiary w każdej Mszy Świętej!

     
Sakrament kapłaństwa nadany Boskim autorytetem Chrystusa podtrzymuje ten nadprzyrodzony i życiodajny dar Boga – Misterium Eucharystii, niezgłębionej miłości Boga do człowieka. Sprawując Eucharystię, uczestniczymy w sposób pełny w owocach Męki i Zmartwychwstania naszego Pana. To, co Chrystus zapowiedział w Wieczerniku i dopełnił w ofierze Krzyża na Golgocie, jest nieustannie
bijącym źródłem łaski i błogosławieństwa.

     
Dar kapłaństwa to wyraz wielkiego zaufania Boga do człowieka. Chrystus czyni wszystko dla Kościoła, swojej umiłowanej Oblubienicy. Czyż mogę być zatem obojętny na tak wielką miłość Chrystusa? Z radością i dziękczynieniem uwielbiamy naszego Pana w każdej celebrowanej Eucharystii!

     
Cóż oddam Panu za wszystko, co mi wyświadczył?

     
Podniosę kielich zbawienia i wezwę imienia Pańskiego (Ps 116, 12-13).

ks. Leszek Rasztawicki

Jezus Chrystus w Eucharystii jest Drogą, Prawdą i Życiem; jest w niej obecny z Ciałem, Krwią, Duszą i Bóstwem. Przebywa w Tabernakulum i wzywa nas do siebie. On chce nas oświecać, pouczać, rozgrzewać, umacniać, podnosić na duchu, wszystkim dodawać odwagi: Przyjdźcie do Mnie wszyscy, którzy utrudzeni i obciążeni jesteście. Ja dam wam wytchnienie (Mt 11, 28).

     
Wierne odprawianie adoracji Najświętszego Sakramentu zabezpiecza i uzupełnia owoc
medytacji i Eucharystii. Dlatego podczas adoracji dusza nasza musi koniecznie wejść w ścisły kontakt z Jezusem Chrystusem, Boskim Mistrzem. (…) Z Tabernakulum mamy wszystko, bez Tabernakulum – nic.

     
Nawiedzenie Najświętszego Sakramentu to spotkanie duszy i całej naszej osoby z Jezusem.

     
Tutaj stworzenie spotyka się ze Stwórcą;

     
uczeń staje przy Boskim Mistrzu;

     
chory przychodzi do Lekarza dusz;

     
ubogi ucieka się do Zamożnego;

      spragniony pije ze Źródła.

     
Tutaj słaby przedstawia się Wszechmocnemu;

     
kuszony szuka bezpiecznego Schronienia;

     
niewidomy poszukuje Światła;

     
przyjaciel przychodzi do prawdziwego Przyjaciela;

     
zagubiona owca zostaje odnaleziona przez Boskiego Pasterza.

     
Tutaj serce zmącone znajduje Drogę;

     
głupi odkrywa Mądrość;

     
oblubienica znajduje Oblubieńca duszy;

     
nicość odnajduje się w Tym, który jest Wszystkim.

     
Tutaj strapiony odkrywa Pocieszyciela;

     
młody zyskuje ukierunkowanie życia;

     
pasterze odnajdują Jezusa w żłóbku,

     
Magdalena − na uczcie u Szymona,

     
Nikodem przychodzi do Niego w nocy.

     
Tutaj uobecniają się święte rozmowy z Jezusem: Samarytanki, Zacheusza, Filipa, wszystkich Apostołów, szczególnie z ostatniego tygodnia Jego ziemskiego życia i po zmartwychwstaniu.

     
Przybywa się do Jezusa jako do Pośrednika między Bogiem a człowiekiem, jako do Kapłana ustanowionego przez Ojca, jako do Ofiary wynagradzającej, jako do Mesjasza, który przyszedł, jako do Słowa Bożego, jako do Dobrego Pasterza, jako do Tego, który jest Drogą, Prawdą i Życiem, jako do Zbawiciela świata.

ks. Jakub Alberione,
Modlitewnik Rodziny Świętego Pawła,
Edycja Świętego Pawła 2019.