loading

2021.07.18 – 16 NIEDZIELA ZWYKŁA

ZAGONIENI LUDZIE

Ludzie z dzisiejszej Ewangelii są tak zagonieni, że nawet na posiłek nie mają czasu. Oczywiście mają oni strasznie ważne zajęcia – w tym przypadku jest to działanie i nauczanie w imię Jezusa, cóż może być ważniejszego! Jezus jednak mówi STOP!, nakazuje im odetchnąć, odejść na bok i odpocząć.

     
Jezus, który sam ich posłał, czyli dał im tę pracę, teraz musi ich wyhamować. Dlatego właśnie potem mamy wzmiankę o tym, że Jezusa zdjęła litość nad nimi i zaczął ich nauczać. Mamy więc zagonionych ludzi, litość Jezusa, odpoczynek i obdarowanie słowem Bożym.

     
Co to dla nas znaczy, jaki płynie z tego przekaz? Czy nie jest to program najgłębiej rozumianej re-kreacji? Słowo to (rekreacja) z języka łacińskiego oznacza stworzenie-na-nowo. Może my też
jesteśmy zagonieni i nawet na podstawowe ludzkie potrzeby nie mamy czasu? Może i my przestaliśmy umieć litować się nad samymi sobą, nad naszymi znękanymi duszami, udręczoną psychiką i nadwyrężonym ciałem?

     
Jezus uczy nas litości nad nami samymi, litości, która polega na daniu swojej własnej duszy tego, co ona potrzebuje. Jezus, który się nad ludźmi „ulitował”, karmi ich w tym przypadku nie chlebem materialnym, lecz swoim słowem. Warto pomyśleć, aby swoją własną znękaną duszę w wakacje też tak właśnie nakarmić. Przecież słowo Boże nie jest tylko stawianiem nam przez Boga kolejnych wymagań, moralnych poprzeczek, lecz – przynajmniej w interpretacji ojców Kościoła – jest oazą, strumykiem wody dla pielgrzyma, który wędruje przez pustynię.

     
Odpocznijmy w słowie Chrystusa. Odpocznijmy w cieniu Bożej miłości i mądrości. Dajmy Bogu możliwość, by nas odświeżył, zregenerował nasze duchowe siły. My, robotnicy w winnicy Pana, słudzy naszych rodzin, pielgrzymi idący w spiekocie dnia, napijmy się w oazie Bożej miłości zawartej w Jego słowie. Pozwólmy, aby w te wakacje duchowo stworzył-nas-na-nowo!


ks. Adam Rybicki






Adanna

Oczy Adanny rozjaśniają się i woła: – Tak! To Bisa, córeczka pani Malazy. Szybko, szybko! Proszę iść za mną. – Kieruje się w stronę tłumu i macha ręką, żebym szedł za nią

     
– Kim jest pani Malaza? – Dlaczego jej nazwisko brzmi dziwnie znajomo?

     
– To siostra żony pastora Waltera. I jest tam. – Adanna wskazuje na stojące pośrodku rzeki drzewo. – Na drzewie, razem z Tagoze.

     
Podchodzę do brzegu, tak blisko, jak tylko mogę. Adanna, Precious i Abu nie odstępują mnie ani na krok.

     
– Odsuńcie się od brzegu – mówię do nich i podnoszę dziewczynkę.

     
– Pani Malaza! Mam Bisę! Mam Bisę!

     
Pomimo iż krzyczę na cały głos, szum wody jest tak głośny, że kobieta niestety mnie nie słyszy. Zaczynam skakać jak szalony, machając wolną ręką.

     
Czuję, że stojący za mną ludzie są wyraźnie poruszeni, słyszę ich głośne westchnienia. Niektórzy zaczynają głośno wykrzykiwać imię dziewczynki i pokazywać na nią. Podnoszę małą jeszcze wyżej. Widzi mamę i zaczyna wołać:

     
– Mamo!

     
Otaczający mnie ludzie zgodnym chórem powtarzają imię dziewczynki. W końcu Tagoze pokazuje na brzeg i pani Malaza zauważa swoją córeczkę. Dzieli nas spora odległość, więc nie wiem, jakie dokładnie uczucia malują się na
twarzy kobiety. Widzę jednak, że wraca w niej życie. Jej sylwetka jest teraz bardziej wyprostowana i chwyta się gałęzi z większą siłą. (…)

     
– Zrobił pan dzisiaj coś naprawdę wielkiego i dobrego. Bardzo, bardzo dobrego. – Adanna podchodzi do mnie z Abu na rękach, Precious stoi po mojej drugiej stronie. Wraz z zebranym tłumem patrzymy na stare okazałe drzewo. Ale
w jaki sposób wydostaniemy ich z wody?


_________________________________________



Adanna” to niezwykle wzruszająca i wstrząsająca historia 12-letniej dziewczynki, której dzieciństwo przedwcześnie się skończyło. Tragiczny obraz Afryki wyniszczanej przez biedę, AIDS i przemoc. Powieść z serii tych, które czyta się jednym tchem. Która jednak ukazuje czytelnikom prawdziwy sens życia: że dzięki wierze i nadziei człowiek nawet w obliczu największych nieszczęść się nie poddaje. I że zawsze jest przy nim Bóg.



Refleksje na dziś oraz wprowadzenia do czytań pochodzą z Biuletynu liturgicznego „Dzień Pański”.

Prenumeratę Biuletynu „Dzień Pański” można zamówić pod adresem,

https://prenumerata.edycja.com.pl