Wspólnota Kościoła jest tym szczególnym miejscem, w którym sprawowana jest Eucharystia. Apostołowie, choć słabi i grzeszni, otrzymali od Jezusa depozyt wiary, który przekazywany jest kolejnym pokoleniom kapłanów. Oni, choć wciąż niedoskonali, sprawują na naszych oczach najdoskonalszą ofiarę, którą złożył Syn Człowieczy.
Doświadczamy w Kościele, jak wiele jest w nim ludzkiej słabości i grzechu. Skandale bardzo nas ranią. Wielu z tych, którzy mieli być depozytariuszami największych skarbów wiary, rozczarowało nas, sprzeniewierzając się powołaniu do świętości, do którego zaprosił ich sam Jezus. Czy jednak w takiej sytuacji Syn Boży mógłby porzucić swój Kościół i odebrać mu przywilej bycia pośrednikiem między tym, co boskie, i tym, co ludzkie?
Wśród uczniów Jezusa było wielu, którzy szemrali przeciw Niemu i powątpiewali w Jego naukę. Uważali ją za zbyt trudną, więc woleli się poddać i wycofać. Pozostali jednak ci, którzy jak Szymon Piotr, pomimo trudnej sytuacji, zaufali Jezusowi i uwierzyli Mu.
Kiedy patrzymy na słabego i grzesznego kapłana, trudniej jest nam niewątpliwie uwierzyć, że przy ołtarzu może on reprezentować Chrystusa. Łatwiej jest nam wierzyć w boskość sprawowanych sakramentów, gdy przed nami stoi kapłan, który nie tylko słowem, ale i życiem świadczy o Zbawicielu.
Konfrontując się ze słabością Kościoła, który jest rzeczywistością bosko-ludzką, możemy tylko za św. Piotrem powtórzyć jego wyznanie wiary: „Panie, do kogóż pójdziemy? Ty masz słowa życia wiecznego”. Wierność wspólnocie Kościoła jest wiernością Chrystusowi, który nie tylko go ustanowił, ale wciąż jest w nim obecny
ks. Mariusz Krawiec, paulista
Szczęście można osiągnąć na dwa sposoby. Pierwszym z nich jest nasze wycofanie się ze świata zewnętrznego – z nadmiernego zanurzenia w ziemskich sprawach. Drugi jest o wiele głębszy: polega na wzniesieniu się ponad to, co w nas niskie, na swój wyższy poziom – na przejściu od postawy egoizmu do Boga. (…)
Otaczający nas dzisiaj świat jest w rozpaczliwej kondycji, ale dla wewnętrznego świata człowieka nadal istnieje nadzieja. Świat polityki i ekonomii pozostaje daleko w tyle za psychologicznym rozwojem człowieka. Świat znajduje się daleko od Boga, ale ludzkie serca nie. Dlatego właśnie, bardziej niż w wyniku zmian politycznych, pokój wyjdzie od samego człowieka, który schroni się we własnej duszy przed zewnętrznym chaosem i wzniesie się ponad siebie ku szczęściu, do którego został powołany.
Fulton J. Sheen, Droga do szczęścia, Edycja Świętego Pawła, Częstochowa 2021.
Arcybiskup Fulton J. Sheen w książce „Droga do szczęścia” przypomina nam, że „żyjemy w czasach, kiedy ludzie są raczej kontrolowani, niż sami sprawują kontrolę. Tak bardzo skupiliśmy się na rządzeniu tym, co poza nami, że zupełnie przestaliśmy zarządzać sobą”. Dzięki tej książce możemy to zmienić. Jest ona inspirującym przewodnikiem, ukazującym drogę do pokoju, nadziei i zadowolenia z życia. Przekazuje Ewangelię miłości w prosty i praktyczny sposób.
Refleksje na dziś oraz wprowadzenia do czytań pochodzą z Biuletynu liturgicznego „Dzień Pański”.
Prenumeratę Biuletynu „Dzień Pański” można zamówić pod adresem,
https://prenumerata.edycja.com.pl