loading

2021.11.01 – UROCZYSTOŚĆ WSZYSTKICH ŚWIĘTYCH

ŚWIĘTYMI BĄDŹCIE!

Powołanie do świętości nie jest zarezerwowane tylko dla wybranych. Dotyczy ono każdego z nas. Dlatego nikt nie jest zwolniony z obowiązku dążenia do świętości. I abyśmy mogli wypełnić to nasze życiowe powołanie, Bóg udziela każdemu z nas swoich łask.

     
Dla nas na drodze dążenia do świętości wzorem i przykładem są wszyscy święci, którzy podążali do nieba drogą ośmiu błogosławieństw. My również musimy pragnąć być świętymi. Jednak nie ma świętości bez modlitwy i ofiary. Dlatego, aby być świętym, trzeba się modlić i stale prosić Boga o łaskę świętości. Świętość wymaga od nas także ofiary. Dobrze tę prawdę rozumieli święci. Naśladujmy ich drogę świętości, czytajmy ich dzieła duchowe, np. „Dzienniczek” Świętej Siostry Faustyny, „Filoteę” Świętego Franciszka Salezego itd. Znajdziemy w nich cenne rady duchowe, np. jak każdego dnia wiernie pełnić wolę Bożą: Cokolwiek na mnie Bóg dopuści, przyjmuję z całkowitym poddaniem się Jego świętej woli. Gdziekolwiek mnie postawi, będę się starała wiernie spełnić Jego świętą wolę i wszelkie upodobania Jego, o ile tylko będzie w mej mocy, chociażby ta wola Boża była dla mnie –
jak wola Ojca niebieskiego względem swego Syna
modlącego się w Ogrodzie Oliwnym – ciężka i twarda
(Dz. 1394).

     
Módlmy się także o przywrócenie świętości w rodzinie. W obchodzonym Roku Rodziny stanowi to wielkie wezwanie dla Kościoła. Dlatego powinno się rozpocząć od uświęcania małżonków. To oni mają za zadanie wspólnie dążyć do świętości, by prowadzić do świętości również swoje dzieci. Wówczas ich rodzina będzie Bogiem silna i będzie przyczyniać się do uświęcenia Kościoła i świata.


ks. Sławomir Sznurkowski, paulista






Błogosławieni cisi – oni odziedziczą



Błogosławieni cisi – oni odziedziczą

Tę ziemię, kiedy będzie jak grób cicha

Ziarnko do ziarnka, milczenie obliczą

W takiej pustyni, że ani oddychać

Ani powiedzieć słowa nikt nie zdoła…



Błogosławiona głuchoniema szkoła

Gdzie poznajemy polską mowę niemówiącą

Gdzie się uczymy krzyczeć przejmująco

Ale tak sprytnie, jakby nikt nie wołał



Błogosławione głów naszych staranie

Co dzień mozolne myśli trenowanie

Błogosławione trwanie, ostrożne czekanie

Dopóki nic nie będzie

Więc się nic nie stanie.


Ernest Bryll,

Zapiski. Wiersze publikowane w latach 1958-1996.

Seria: Wiersze Wybrane I,

Częstochowa, Edycja Świętego Pawła 2021.


_________________________________________



Bryll jest polskim twórcą nie tylko z narodowości, ale
także z literackiego zaangażowania w sprawy naszego kraju w perspektywie jego historii, roli, jaką odgrywa na arenie europejskiej, a także analizy nas, Polaków, jako społeczeństwa. Dlatego spacer przez jego twórczość jest nie tylko ucztą literacko-duchową, ale także przypomnieniem wielu dekad naszej wspólnej drogi.

     
Oprócz wierszy społeczno-obywatelskich w wyborze zatytułowanym: „Zapiski. Wiersze publikowane w latach 1958-1996” znalazły się też te bardziej
osobiste, a także poetyckie dyskusje z Bogiem. Warto przenieść się z Ernestem Bryllem w obszar jego specyficznego postrzegania świata i ludzi, a także języka: czasem kąśliwego, czasem ostrego jak brzytwa,
okraszonego ludowością, a nawet rubasznością, ale
zawsze celnego, rozbrajającego słowami jądro naszej egzystencji. A wszystko w pięknym wydaniu edytorskim.



Refleksje na dziś oraz wprowadzenia do czytań pochodzą z Biuletynu liturgicznego „Dzień Pański”.

Prenumeratę Biuletynu „Dzień Pański” można zamówić pod adresem,

https://prenumerata.edycja.com.pl