Jedną z cech naszego świata jest pośpiech. Śpieszymy się, aby w najkrótszym czasie wykonać jak najwięcej. Absurdalnie wydaje się nam, że przegonimy czas. Zapominając, że każdy dzień ma tyle samo godzin i my nie mamy na to wpływu.
Czas jest jednym z darów Boga. A czas Boga nie nakłada się na nasz czas. Bóg działa w naszym ludzkim czasie, gdy przychodzi odpowiednia pora. Święty Łukasz w dzisiejszej Ewangelii bardzo konkretnie określa czas, gdy Bóg powołuje do specjalnej misji św. Jana Chrzciciela.
Przyszedł czas odpowiedni, gdy Bóg rozpoczyna przygotowanie świata i ludzkości na przyjście Zbawiciela. Jan Chrzciciel stojący nad Jordanem i jego wezwanie do nawrócenia, to jak rekolekcje. Przygotowanie do przyjęcia Mesjasza, który niedługo stanie pośród swego ludu.
Dla każdego z nas czas, który teraz przeżywamy, jest wezwaniem do nawrócenia. To czas wybrany przez Boga jako szansa specjalnie dla nas. Obraz prostowanych dróg, wypełnionych dolin i wyrównanych gór to mapa mego serca. Ojciec pragnie, bym tu w moim sercu był gotowy na przyjęcie Syna. Oczywiście nie o własnych siłach mogę to uczynić. Czas Adwentu to szczególny czas działania Bożej łaski. To ta łaska zmienia mnie, przybliża do Boga.
Nie dzieje się to jednak automatycznie. Lecz tylko wtedy, gdy ja rozpocznę współpracę z łaską. Przez regularną modlitwę, a przede wszystkim przez sakramenty. To w spowiedzi Bóg „prostuje ścieżki i wyrównuje góry” w moim sercu. Znów staję się „mieszkaniem” oczekującym z radością na przyjście Jezusa. Mojego Zbawiciela!
o. Tomasz Słowiński, dominikanin
Mistrzu, Twoje życie wyznacza mi drogę; Twoja nauka utwierdza i rozjaśnia moje kroki; Twoja łaska mnie podtrzymuje i wspiera w drodze do nieba. Ty jesteś doskonałym Mistrzem: dajesz uczniowi przykład, nauczasz i umacniasz go, aby Cię naśladował.
„Tak bardzo bowiem Bóg umiłował świat, że dał swojego jednorodzonego Syna, aby każdy, kto w Niego wierzy, nie zginął, lecz miał życie wieczne”. „Od Boga Mistrz przychodzi”.
Mistrzu, Ty masz słowa życia wiecznego. Ty, który oświecasz każdego człowieka i który jesteś samą Prawdą, zastąp Tobą samym mój umysł, moje myśli. Nie chcę rozumować w inny sposób, niż Ty nauczasz, ani osądzać inaczej niż według Twoich sądów, ani myśleć inaczej niż Ty, który jesteś fundamentalną prawdą, daną mi przez Ojca: „Jezu Prawdo, żyj w moim umyśle”.
Twoje życie staje się zasadą, drogą, jedyną rzeczywistą i nieomylną pewnością. Wszystko, począwszy od żłóbka, poprzez Nazaret aż po Kalwarię, wyznacza Bożą drogę miłości do Ojca, nieskończonej czystości, miłości do ludzi, ofiary. Spraw, abym ją poznał. Spraw, abym zawsze szedł po Twoich śladach ubóstwa, czystości, posłuszeństwa. Każda inna droga jest szeroka, ale nie jest Twoja. Jezu, nie chcę znać i gardzę każdą inną drogą, która nie byłaby wyznaczona przez Ciebie. Chcę tego, czego Ty pragniesz: w miejsce mojej woli ustanów Twoją wolę.
Niech w moim sercu ukształtuje się Twoje serce. Niech miejsce mojej miłości do Boga, bliźniego, siebie samego zajmie Twoja miłość. Niech moje ludzkie i grzeszne życie zostanie zastąpione Twoim życiem Bożym, najczystszym, nadprzyrodzonym. „Ja jestem życiem”. Oto więc, abyś Ty mógł wejść we mnie, poświęcę całe moje zaangażowanie Komunii Świętej, Mszy Świętej, nawiedzeniu Najświętszego Sakramentu, nabożeństwu do Twojej Męki. Niech to życie objawi się w uczynkach, „aby życie Chrystusa objawiło się w was”, tak jak to było ze Świętym Pawłem: „żyje we mnie Chrystus”. Żyj we mnie, Jezu Życie wieczne, Życie w całej pełni. Amen.
Modlitewnik Rodziny Świętego Pawła, Częstochowa,
Edycja Świętego Pawła 2019.
Refleksje na dziś oraz wprowadzenia do czytań pochodzą z Biuletynu liturgicznego „Dzień Pański”.
Prenumeratę Biuletynu „Dzień Pański” można zamówić pod adresem,
https://prenumerata.edycja.com.pl