Zaufanie to podstawa każdej bliskiej relacji między osobami. Dlatego najpiękniejszą modlitwą nie jest doskonały poemat, lecz akt całkowitego zawierzenia.
W życiu wierzącego jest jeden aspekt, który wymaga ciągłego odnawiania: to akt zaufania Bogu. Widzimy to w dzisiejszym fragmencie Ewangelii. Pan Jezus oczekuje d Piotra i od wszystkich Apostołów zaufania Jego słowom. Zaufanie w swojej naturze wymaga odwagi i wiary zwłaszcza wtedy, gdy ludzka logika i doświadczenie zawodzą.
„Mistrzu, całą noc pracowaliśmy i nic nie ułowiliśmy” – powiedział zmęczony i rozczarowany Piotr Jezusowi. Noc to przecież najbardziej odpowiedni czas na połów. „Lecz na Twoje słowo zarzucę sieci!” To akt zaufania doświadczonego rybaka Piotra, którym targały sprzeczne uczucia. Z jednej strony miał głębokie przekonanie oparte na wiedzy i wieloletnim doświadczeniu zawodowym, że będzie to absurdalny gest i daremny trud. Z drugiej – słowo Chrystusa, któremu zdecydował się zaufać bardziej niż sobie.
Każdy z nas często bywa w podobnej sytuacji jak Piotr: kiedy po ludzku nie dostrzega możliwości rozwiązania danego problemu, a w słowie Jezusa znajduje żądanie, by jeszcze raz, mimo tego, co wie i czego doświadczył, ponownie „zarzucił sieci…”.
Dziecko, kiedy ma zrobić w swoim życiu pierwszy krok, wiele razy traci równowagę. Jednak czujni rodzice zwykle są blisko, gotowi, by w razie potrzeby je podtrzymać. Podobnie w życiu człowieka wierzącego są decyzje, które wymagają rezygnacji z własnego zdania, „tracenia równowagi” własnego spojrzenia na rzeczywistość i złożenia ufności w Bogu, który jak dobry Ojciec jest blisko, zawszy gotowy, by podnosić każdego z nas.
o. Luca Bovio IMC, Papieskie Dzieła Misyjne
Pewnego dnia / do sklepu jubilera wszedł człowiek w dziurawych butach / sprzedawca pereł na jego widok rozradował się i rzekł do niego / wybierz jedną z moich pereł i przyjmij ją w darze / biedak był tak zaskoczony / i nie uwierzył w to co usłyszał / odszedł / odprowadzony zdziwieniem hojnego człowieka. (O perle, o. Andrzej Madej OMI)
Do nieoczekiwanego daru drogocennej perły można porównać powołanie do życia konsekrowanego, czyli całkowitego oddania się Bogu. Człowiek może tego daru nie przyjąć – nie uwierzyć lub przestraszyć się odpowiedzialności.
Do pereł można też porównać osoby konsekrowane, bo są darem dla naszych rodzin i parafii. I nam, jako wspólnocie, może zabraknąć wiary lub odwagi do ich przyjęcia i współpracy z nimi. A przecież one są w świecie znakiem Bożej obecności i zapowiedzią wypełnienia wszystkich Jego obietnic. Bez zaangażowania sióstr i braci zakonnych nie byłoby tak wielu trwałych dzieł charytatywnych, edukacyjnych i misyjnych Kościoła, zwłaszcza tam, gdzie wymaga to „ponadludzkich wysiłków”.
Papież Franciszek w Liście apostolskim do zakonnic i zakonników napisał: Dla założycieli i założycielek absolutną regułą była Ewangelia, a każda inna reguła miała być jedynie wyrazem Ewangelii i narzędziem służącym do życia nią w pełni. Ich ideałem był Chrystus, całkowite wewnętrzne przylgnięcie do Niego, aby móc powiedzieć za św. Pawłem: «Dla mnie (…) żyć – to Chrystus» (Flp 1, 21); śluby miały sens tylko wtedy, gdy pomagały realizować w życiu tę ich żarliwą miłość.
Osoby konsekrowane starają się realizować ten ideał. Kochając bezwarunkowo jak Chrystus, pociągają nas do świętości. Uczą nas patrzeć w przeszłość z wdzięcznością, w przyszłość – z nadzieją, a teraźniejszością żyć w pełni i z pasją. Pomagają nam w budowaniu wspólnoty, jedności i komunii z innymi. Współpraca z nimi w charytatywnych i misyjnych dziełach Kościoła to radość uczestnictwa w Bożym planie zbawienia.
Świętość to miłość – mawiał bł. Paweł Manna, zakonnik i założyciel Papieskiej Unii Misyjnej. Powołanie do życia konsekrowanego – mimo swoich wyrzeczeń i doświadczeń, a raczej właśnie dzięki nim – jawi się na tle całego życia chrześcijańskiego jako droga „światła”, nad którą czuwa spojrzenie Odkupiciela: „Wstańcie, nie lękajcie się!” (Jan Paweł II, Vita Consecrata 40).
Anna Sobiech, Papieskie Dzieła Misyjne
Refleksje na dziś oraz wprowadzenia do czytań pochodzą z Biuletynu liturgicznego „Dzień Pański”.
Prenumeratę Biuletynu „Dzień Pański” można zamówić pod adresem: Prenumerata – Dzień Pański