loading

2022.02.13 – 6 NIEDZIELA ZWYKŁA

PUSTY GRÓB

Na Golgocie wszyscy obecni ujrzeli martwego Jezusa, jednak chrześcijanie wierzą, że ten sam Jezus zmartwychwstał.

 

 

 

 

Już od początku historii Kościoła siódmy dzień tygodnia, niedziela, jest wyjątkowy. Jest to dzień paschalny, w którym specjalne miejsce ma Eucharystia. Msza Święta niedzielna jest nie tylko przypomnieniem zmartwychwstania Jezusa, ale również aktualizowaniem tego samego zbawczego wydarzenia. Sam Chrystus staje się obecny w słowie Ewangelii i pod postaciami chleba i wina.

 

 

 

 

Święty Paweł, pisząc do wspólnoty w Koryncie, odpowiada na błędne przekonania niektórych braci z tamtejszej wspólnoty, którzy twierdzili, że nie ma zmartwychwstania i że Jezus nie zmartwychwstał. Najprawdopodobniej działo się to pod pływem greckiej idei nieśmiertelności duszy pozbawionej cielesnego zmartwychwstania. „Jeżeli głosi się, że Chrystus zmartwychwstał, to dlaczego twierdzą niektórzy spośród was, że nie ma zmartwychwstania?”.

 

 

 

 

„Jeżeli Chrystus nie zmartwychwstał, daremna jest wasza wiara!” W refleksji św. Pawła znajdziemy zbudowany wokół tematu zmartwychwstania prawdziwy fundament wiary i istnienia Kościoła. Jest on tak ważny, że można zaryzykować stwierdzenie, że bez zmartwychwstania nasza wiara nie miałaby żadnego znaczenia.

 

 

 

 

Zmartwychwstanie Jezusa jest treścią istnienia Kościoła na świecie. Głoszenie dobrej nowiny o zmartwychwstaniu aż po krańce świata jest zadaniem całego Kościoła, który za swojej natury jest misyjny.

 

 

 

 

Również wiara św. Pawła i jego nawrócenie są oparte na spotkaniu ze Zmartwychwstałym Chrystusem w drodze do Damaszku.

 

 

 

 

Uczestnicząc dzisiaj w Eucharystii i słuchając prawdy o zmartwychwstaniu Jezusa, warto zadać sobie pytanie: jakie miejsce zajmuje ona w moim życiu?

 

 

 

 

o. Luca Bovio IMC, Papieskie Dzieła Misyjne

POD NASZĄ WSPÓLNĄ OPIEKĄ

Jest tylko jeden taki dom w Polsce. Wymarzony, wspólny dom wszystkich polskich misjonarzy i misjonarek. Ich ostatnia przystań przed wyjazdem z kraju i pierwsza po powrocie. Miejsce, gdzie mogą przygotować się do misyjnej pracy. A jego patronami są Święci Cyryl i Metody, Apostołowie Słowian.

 

 

 

 

Przyjrzyjmy się przez chwilę postaciom tych świętych braci. Dzięki zamożnej rodzinie otrzymali wykształcenie w cesarskiej akademii w Konstantynopolu, ale obaj porzucili dobrze zapowiadające się kariery dla królestwa Bożego. Byli ludźmi pokoju i mediatorami w międzyreligijnych konfliktach. Podczas ewangelizacji Moraw posługiwali się językiem miejscowej ludności. Stworzyli własne znaki graficzne, tzw. głagolicę.

 

 

 

 

Dzięki nim powstało najstarsze pismo staro-cerkiewno-słowiańskie, ale nie chodzi o ich zasługi dla kultury. Bracia Sołuńscy pokazali, jak ważny w przekazywaniu Ewangelii jest dialog, znajomość języków i kultur. Ich mądrość, głębokie rozumienie Ewangelii i staranność w przygotowaniu do jej głoszenia, stały się inspiracją dla założycieli Centrum Formacji Misyjnej w Warszawie.

 

 

 

 

Powstanie tego ośrodka było marzeniem ks. Wacława Kuflewskiego, kapłana diecezji częstochowskiej. On sam poznał trudy zmagań w przygotowaniach do pracy w Zambii i skutki braku odpowiedniego wsparcia. Misjonarze z międzynarodowych zakonów mogli liczyć na pomoc współbraci. Księża diecezjalni, w latach 70., byli w trudniejszej sytuacji. Sympozja misjologiczne, wakacyjne kursy językowe i rozmowy z doświadczonymi misjonarzami były kroplą w morzu ich potrzeb. Dlatego po powrocie do kraju ks. Kuflewski pomógł Konferencji Episkopatu Polski w stworzeniu dla nich odpowiedniego miejsca. I tak w 1984 roku na warszawskim Zaciszu powstało Centrum Formacji Misyjnej.

 

 

 

 

Dziś ten ośrodek służy nie tylko księżom diecezjalnym, ale również osobom zakonnym i świeckim. Wspiera ich w nauce języka i zdobywaniu wiedzy z zakresu misjologii i medycyny tropikalnej, a także w przygotowaniu duchowym. Z formacji w tym ośrodku skorzystało już 1088 misjonarzy i misjonarek z różnych diecezji i wspólnot z całej Polski i krajów ościennych.

 

 

 

 

Ten dom to owoc misyjnej współpracy wszystkich Polek i Polaków. Utrzymujemy go m.in. z ofiar składanych na tacę 6 stycznia.

Anna Sobiech, Papieskie Dzieła Misyjne

Refleksje na dziś oraz wprowadzenia do czytań pochodzą z Biuletynu liturgicznego „Dzień Pański”.
Prenumeratę Biuletynu „Dzień Pański” można zamówić pod adresem: Prenumerata – Dzień Pański