loading

2022.03.06 – 1 NIEDZIELA WIELKIEGO POSTU

W CZASACH PRÓBY

Chrześcijanin w swoim życiu musi się mierzyć z licznymi próbami i różnego rodzaju pokusami. Nie jest w nich jednak sam, W takich chwilach blisko niego jest Chrystus.

 

 

 

 

Wielki Post jest czasem nawrócenia przez pokonywanie rozmaitych prób. Sam Jezus wyprowadzony przez Ducha Świętego na pustynię był kuszony przez diabła. Ojcowie Kościoła, komentując kuszenie Jezusa, widzą w tych trzech pokusach odzwierciedlenie wszystkich pokus świata, które odnoszą się do trzech najgłębszych ludzkich pożądliwości (1J 2, 16).

 

 

 

 

„Powiedz temu kamieniowi, żeby stał się chlebem” – usłyszał Jezus od Szatana. Nikt nie neguje tego, że nasz codzienny chleb czyli dobra materialne i praca zarobkowa, odgrywają ważną rolę w życiu człowieka. Problem zaczyna się wtedy, gdy zajmują one pierwsze miejsce w życiu człowieka, przesłaniając mu sprawy duchowe: Nie samym chlebem żyje człowiek.

 

 

 

 

„Tobie dam potęgę i wspaniałość tego wszystkiego” – brzmiała druga pokusa. Trzeba uznać, że w zranionej naturze człowieka ziemska władza jest dla niego niezwykle pociągająca i aby ją osiągnąć, człowiek potrafi zrobić bardzo wiele, np. dopuścić się niesprawiedliwości, przemocy, wojny. A wszystko po to, aby mieć poczucie, że jest ważniejszy niż inni. Odtrutką na tę pokusę są słowa: „Panu, Bogu swemu, będziesz oddawał pokłon” i scena, w której Jezus przywołuje dziecko, by pokazać kto w królestwie niebieskim jest największy. Jeśli jesteś Synem Bożym, rzuć się stąd w dół. Ostatnia pokusa dotyka boskiej natury Jezusa. Diabeł prosi o znak, który miałby ją potwierdzić. Odpowiedź Jezusa jest bardzo surowa. Nie tylko że nie uczynił żadnego spektakularnego znaku – jak uratowanie przez aniołów, lecz zakończył ten czas próby mocą słowa: Nie będziesz wystawiał na próbę Pana, Boga swego.

 

 

 

 

o. Luca Bovio IMC, Papieskie Dzieła Misyjne

PAPIESKIE DZIEŁO MISYJNE DZIECI

Istnieją przepiękne przykłady dzieci, które (…) aby wykupić swych rówieśników zmuszanych do pracy, wyrzekły się jakiejś zabawki lub kosztownej rozrywki… (Jan Paweł II)

 

 

 

 

Dlaczego do współpracy misyjnej zapraszamy dzieci i opowiadamy im o sytuacji ich rówieśników? Czy nie mącimy ich beztroski? Czy nie lepiej, by korzystały z przywileju „dobrego urodzenia” i wychowywały się nieświadome niesprawiedliwości w świecie?

 

 

 

 

To nie izolacja i nieświadomość chroni nasze dzieci przed złem, ale wyposażenie ich w odpowiednie narzędzia, by potrafiły mu się przeciwstawić. A to może dać im wychowanie w duchu misyjnym.

 

 

 

 

Papieskie Dzieło Misyjne Dzieci wprowadza je w świat, który nie jest doskonały, ale dzięki temu strzeże przed bolesnymi rozczarowaniami. I wskazuje drogę do źródeł, z którego mogą czerpać siłę. Przez misyjne zaangażowanie – wspólne inicjatywy ogniska misyjnego – dzieci doświadczają mocy płynącej z wiary i poczucia wspólnoty. Są gotowe wprowadzać w życie pozytywne zmiany, dzielić się Chrystusem, upominać się o sprawiedliwość i pokój w świecie. Bo świat budowany na egoizmie i przemocy nie ma przyszłości, o czym przekonuje papież Franciszek w encyklice Fratelli tutti.

 

 

 

 

Wychowując dzieci do miłości i solidarności, dajemy im „lekarstwo” na współczesne choroby świata, jakimi są nierówności społeczne, przemoc, niewolnictwo czy handel ludźmi. Mali misjonarze z PDMD już teraz mogą zobaczyć w świecie owoce swojego zaangażowania – szkoły, przedszkola, ochronki i programy opieki każdego roku odmieniają życie ich rówieśników. Poznają dzieci ulicy, które dostały od misjonarzy szansę edukacji i zmiany stylu życia. Poznają też samych misjonarzy i misjonarki, dzięki którym te programy są realizowane. Przez wspólne inicjatywy, modlitwę, lekturę czasopisma „Świat Misyjny” i spotkania z misjonarzami czują się ważną częścią Rodziny-Kościoła. To sprawia, że ich serca i umysły zwracają się ku trwałym i dobrym wartościom, na których mogą opierać swoje życie.

 

 

 

 

Papieskie Dzieło Misyjne Dzieci powstało prawie 180 lat temu. A od 100 lat jest „prawą ręką” papieży w niesieniu pomocy dzieciom na terenach misyjnych. Lecz jego najważniejszą rolą jest wychowanie do miłości i solidarności. Dlatego św. Jan Paweł II widział w nim nadzieję dla Kościoła i świata.

Anna Sobiech, Papieskie Dzieła Misyjne

Refleksje na dziś oraz wprowadzenia do czytań pochodzą z Biuletynu liturgicznego „Dzień Pański”.
Prenumeratę Biuletynu „Dzień Pański” można zamówić pod adresem: Prenumerata – Dzień Pański