loading

2022.03.27 – 4 NIEDZIELA WIELKIEGO POSTU

TYTUŁ MA ZNACZENIE

Rozdział 15 Ewangelii według Świętego Łukasza zawiera trzy przypowieści, które łączy jeden temat: Boże Miłosierdzie. Dzisiaj czytamy najdłuższą z nich. Często ten fragment jest nazywany przypowieścią o synu marnotrawnym, inni wolą raczej mówić o przypowieści o Bożym Miłosierdziu. To, jak nazwiemy tę przypowieść, zależy od tego, co chcemy bardziej podkreślić z jej treści.

 

 

 

 

Jeżeli skupimy się na postaci syna marnotrawnego, to w samym tytule zobaczymy jego niesprawiedliwe postępowanie: właśnie zmarnował swój majątek i nie szanował swego ojca. Oczywiście czytelnik ma prawo do takiej interpretacji. Ale tak naprawdę, czy św. Łukasz, pisząc ten rozdział, chciał podkreślić właśnie ten aspekt?

 

 

 

 

Określenie tego tekstu przypowieścią o Bożym Miłosierdziu wskazuje na inną perspektywę. W centrum staje wówczas ojciec, który jako dobry szanuje wolność swego syna i spełnia jego prośbę. Pozwala synowi odejść i zgadza się, aby żył z dala od niego. Jednak w tej trudnej sytuacji nie przestaje kochać swojego syna, mając nadzieję, że syn powróci. I tak też się dzieje.

 

 

 

 

Wzruszające jest opowiadanie o ich ponownym spotkaniu: „A gdy był jeszcze daleko, ujrzał go jego ojciec i wzruszył się głęboko; wybiegł naprzeciw niego, rzucił mu się na szyję i ucałował go”. Miłość ojca została przyjęta i odwzajemniona. Możemy słusznie przywoływać w naszej wyobraźni tę scenę zawsze wtedy, gdy człowiek błądzący decyduje się na powrót do Boga i zmienia swoje życie – nawraca się.

 

 

 

 

W tle tej przypowieści obecny jest również starszy brat syna marnotrawnego, który nie potrafi zaakceptować zachowania swojego ojca. On, chociaż zawsze był blisko ojca, nie potrafi się tym cieszyć. Nie rozumie tego, co czyni jego ojciec, gdyż dla niego liczy się tylko sprawiedliwość. Czy takie podejście nie jest też cechą charakterystyczną wielu członków Kościoła?

 

 

 

 

o. Luca Bovio IMC, Papieskie Dzieła Misyjne

WSZYSTKIE KOŚCIOŁY DLA NAWRÓCENIA ŚWIATA

Dopóki żyje na świecie choćby jeden tylko człowiek, który nie zna i nie kocha Jezusa Chrystusa Zbawiciela świata, nie wolno ci spocząć”. (bł. Franciszek Jordan)

 

 

 

 

Myśl o tym, że po dwóch tysiącach lat wciąż tak wielu ludzi na świecie nie zna Chrystusa, bardzo niepokoiła włoskiego księdza Pawła Mannę. Obojętność i brak zaangażowania chrześcijan w sprawy misji nazywał skandalem i wzywał do nawrócenia. Stworzył dzieło, które miało w całym Kościele – w każdej diecezji i parafii – obudzić gorliwość dla spraw misji. Tak powstało najmłodsze spośród Papieskich Dzieł Misyjnych – Papieska Unia Misyjna. Nie tylko dopełniło pozostałe dzieła, ale stało się ich „duszą”, motorem całej współpracy misyjnej.

 

 

 

 

Apele o misyjną gorliwość kierował przede wszystkim do kapłanów: Duch wiary w waszym świętym powołaniu oznacza żywe, głębokie i nieustanne przekonanie, że Pan powierzył wam zadanie, od wypełnienia którego zależy wasze uświęcenie i uświęcenie wielu dusz. Dobry kapłan, który stara się każdego dnia coraz bardziej wzrastać w tym świętym przekonaniu i nosi w sobie to zbawienne uczucie, posiada motywację do życia prawdziwie świętego, pełnego gorliwości i owoców zbawienia dusz.

 

 

 

 

Ojciec Manna podkreślał, że nawrócenie świata zależne jest zarówno od łaski Bożej, jak też od odpowiedniej liczby misjonarzy i ich świętości, a także od zabezpieczenia koniecznych środków materialnych. Dlatego być katolikiem, a zwłaszcza kapłanem, i nie włączać się w dzieło ewangelizacji znaczyłoby nie rozumieć nic z Ewangelii.

 

 

 

 

Dziś do Papieskiej Unii Misyjnej należą księża diecezjalni i zakonni z ponad 100 krajów świata. Przystępują do niej już podczas formacji seminaryjnej. Przyjmują na siebie zobowiązania do modlitwy i duchowych ofiar w intencji misji oraz formacji i apostolatu w duchu misyjnym. A swoją gorliwością i zaangażowaniem pociągają pozostałych wiernych – w parafiach i wspólnotach zakonnych.

 

 

 

 

Do PUM należą także osoby konsekrowane i świeckie. Patronem tego dzieła jest św. Franciszek Ksawery. Z tej racji każdego roku od 30 lat na przełomie listopada i grudnia (blisko uroczystości patrona) spotykają się wszystkie osoby zaangażowane w misyjną współpracę na sesji misjologicznej i czuwaniu misyjnym na Jasnej Górze.

Anna Sobiech, Papieskie Dzieła Misyjne

Refleksje na dziś oraz wprowadzenia do czytań pochodzą z Biuletynu liturgicznego „Dzień Pański”.
Prenumeratę Biuletynu „Dzień Pański” można zamówić pod adresem: Prenumerata – Dzień Pański