Między wieloma obrazami w Biblii znajdzie
my jeden, który i dzisiaj nie traci na swojej aktualności – mowa o kamiennym sercu.
Serce w Piśmie Świętym jest rozumiane nie tylko jako organ, dzięki któremu krew dociera
do całego ciała i wraca, ale jest obrazem całej
osoby, która ma ciało i duszę. Dlatego osoba, która ma kamienne serce, nie potrafi nawiązać
właściwej relacji z Bogiem, a czasem wręcz występuje przeciwko Bogu.
Im bardziej zbliżamy się do Wielkiego Tygodnia, tym bardziej Pan Jezus chce się rozliczyć
z twardym sercem wielu ludzi. W Ewangelii tej
niedzieli zachowanie uczonych w Piśmie i faryzeuszy wskazuje przede wszystkim na to, że to
oni właśnie mają kamienne serca.
Warto przypomnieć, że i uczeni w Piśmie, i faryzeusze uchodzili wówczas za osoby najbardziej
religijne pośród ludu Izraela. Ci, którzy w oczach
ludzi cieszyli się wielkim poszanowaniem, okazywali się być daleko od Boga, któremu z przekonaniem i gorliwością mieli służyć.
Nauczycielu, tę kobietę dopiero co pochwycono na cudzołóstwie(…) Ty co powiesz? To pytanie, które pozornie zawiera poszukiwanie rozwiązania złej sytuacji moralnej, naprawdę pokazuje coś zupełnie innego i św. Jan Ewangelista wyjaśnia: Mówili to, wystawiając Go na próbę, aby mieli o co
Go oskarżyć.
Pan Jezus jednak nie daje się oszukać w tej sprawie i odpowiadając, wskazuje dwulicowość oskarżycieli: Kto z was jest bez grzechu, niech pierwszy rzuci w nią kamieniem.
Zachowanie kobiety było pretekstem, by oskarżyć Jezusa, co nie zmienia faktu, że została ona zaproszona
przez Jezusa do zmiany swojego życia. Boże miłosierdzie i szczery wysiłek ludzkiej woli – oto
dwa elementy dane nam, by poprawić nasze życie i bardziej kochać Boga i drugiego człowieka, zwracając naszą uwagę na to, aby nasze serce było zdrowe i nie było kamienne.
o. Luca Bovio IMC, Papieskie Dzieła Misyjne
Trudności życia apostolskiego i świadomość
własnej nędzy mogą zniechęcać (…) ale czy
myślicie, że wyjeżdżacie sami? Nie, nie wyjeżdżacie sami, macie przy sobie nieomylną,
niezwyciężoną moc Boga, który wam obiecał
pomoc (…) Rozważmy uważnie krzyż, to jest
nasz największy skarb…”. (bł. Paweł Manna)
Raz w roku, z okazji uroczystości św. Wojciecha, odbywa się w Gnieźnie uroczystość wręczania krzyży misyjnych misjonarzom i misjonarkom z całej Polski. Czy można wyobrazić sobie bardziej wymowny i treściwy znak ich posługi?
Odnajdujemy w nim esencję całej Ewangelii.
Krzyż jest „amboną”, z której Chrystus naucza świat o nieskończonej miłości Boga do człowieka. Ta ambona przypomina, „ile kosz-tują, jak należy kochać i jak zbawiać dusze” –
powtarzał misjonarzom błogosławiony o. Paweł Manna. Jego zdaniem całe życie misjonarskie jest zgłębianiem i praktykowaniem nauki
płynącej z krzyża. A sam misjonarz jest pierwszym i wiecznym uczniem „w szkole Ukrzyżowanego”. Nosi krzyż na sercu na znak przynależności do Chrystusa, do którego chce się
upodobnić w miłości wiernej, ofiarnej i posłusznej woli Ojca.
Nosimy nieustannie konanie Jezusa, aby życie
Jezusa objawiło się w naszym ciele – pisał św. Paweł w Drugim Liście do Koryntian (2 Kor 4, 10).
Przechowujemy skarb w naczyniach glinianych,
aby z Boga była owa przeogromna moc, a nie
z nas. Zewsząd znosimy cierpienia, lecz nie poddajemy się zwątpieniu; żyjemy w niedostatku,
lecz nie rozpaczamy; znosimy prześladowania,
lecz nie czujemy się osamotnieni, obalają nas na ziemię, lecz nie giniemy (2 Kor 4, 7-8).
„Tylko Ukrzyżowany może nas pocieszyć i rozlać w nas nadzieję” – pisał o. Manna. A moc
tych słów potwierdził swoim doświadczeniem
pracy misyjnej w Birmie. O cierpieniach z tamtego okresu nie pisał inaczej, jak o „świętej radości, która wypełnia serce misjonarza i czyni
go szczęśliwym pośród samych ucisków”. Jednak warunkiem tej pociechy jest totalne, całkowite oddanie Jezusowi Chrystusowi i Jego
misji w świecie.
„Jeśli Pan wezwał was do posługi misyjnej i obciąża was pracą i zadaniami naprawdę wspaniałymi, jeśli posyła was w środek przewrotnego i skorumpowanego świata, gdzie będziecie
przedmiotem sprzeciwu i prześladowań, nie lękajcie się niczego; On jest zawsze z wami” – zapewniał o. Manna przyszłych misjonarzy.
Anna Sobiech, Papieskie Dzieła Misyjne
Refleksje na dziś oraz wprowadzenia do czytań pochodzą z Biuletynu liturgicznego „Dzień Pański”.
Prenumeratę Biuletynu „Dzień Pański” można zamówić pod adresem: Prenumerata – Dzień Pański