Bywa, iż wydaje się nam, że jesteśmy lepsi od innych, i to w wielu kwestiach. Nie tylko pod względem talentów, umiejętności, pracy czy zamożności, ale i pod względem wiary i pobożności. Prowadzi to do szufladkowania ludzi i zamykania swojego serca na Boga i bliźniego.
Jedną z wielu dróg, jaką może w nasze życie wchodzić zło, jest pogarda wobec drugiego człowieka. Zawsze wiąże się ona z zamknięciem na bliźniego wraz ze wszystkim, co go stanowi.
Niestety ta postawa przyczynia się do tego, że w naszym sercu powstaje swego rodzaju „efekt domina”. Stojące u podstaw tego braku szacunku zło staje się przyczyną popadania w kolejne. Dzieje się tak, ponieważ kiedy człowiek patrzy pogardliwie na drugiego, przestaje dostrzegać w sobie, w swoim wnętrzu to, co wymaga poprawy. Grzeszy pychą, myśląc, iż jest lepszy, pobożniejszy i w ogóle w życiu wszystko mu się udaje.
Tej pokusie szufladkowania ludzi i błyskawicznego ich oceniania może ulec każdy z nas, jeśli zapomni, jak wiele w sobie ma do poprawy. Przykład faryzeusza z dzisiejszej Ewangelii musi nas przestrzec przez popadnięciem w pychę, bo ona jest jak wielkie lustro. Przysłania nam Boga samego i bliźnich żyjących w naszym otoczeniu, a ukazuje nam tylko własne „ja”.
Skutecznym ratunkiem przed tego typu postawą jest szczera modlitwa, która sprawia, iż stajemy przed Bogiem świadomi swoich wad czy przywar i wiemy, nad czym powinniśmy w życiu pracować, by dzień po dniu zbliżać się do świętości, idąc drogą wskazaną nam przez Boga.
ks. Michał Kacprzyk, Papieskie Dzieła Misyjne
Październik jest miesiącem, w którym pracownicy Papieskich Dzieł Misyjnych ze zdwojonymi siłami przypominają, iż każdy z nas musi pamiętać o misjach i o nie się troszczyć. Czynić to winniśmy przez modlitwę, ofiarowanie trudności dnia codziennego, ale także przez swój wkład materialny. Doskonałą okazją to tego jest przeżywany już po raz 97. Światowy Dzień Misyjny, zwany w naszej ojczyźnie Niedzielą Misyjną.
Ogłoszona z inicjatywy papieża Piusa XI w 1925 roku Niedziela Misyjna łączy się z dziełem o wiele starszym. Chodzi mianowicie o Dzieło Rozkrzewiania Wiary, któremu w 1822 roku początek dała bł. Paulina Jaricot, a od roku 1922 znane jest jako Papieskie Dzieło Rozkrzewiania Wiary. Wspiera ono działalność misyjną Kościoła przez modlitwę, a także przez materialny dar serca.
Należy zauważyć, iż ofiary przekazywane na pomoc misjom realizowaną za pośrednictwem Papieskiego Dzieła Rozkrzewiania Wiary tworzą tzw. fundusz tego dzieła. Statuty Papieskich Dzieł Misyjnych odnoszą się w artykule 10 do tej kwestii w następujący sposób: „Wszystkie ofiary zebrane przez Dzieło stanowią powszechny fundusz solidarności Dzieła Rozkrzewiania Wiary”, natomiast w artykule 61, gdzie mówi się o administracji, przywołane już statuty wskazują: „Wszystkie ofiary zebrane przez Papieskie Dzieła Misyjne we wszystkich parafiach i diecezjach świata, jakikolwiek jest ich ryt, tworzą powszechny fundusz solidarności celem realizacji powszechnego programu pomocy. Jego celem jest ekonomiczne wsparcie Kościołów na terenach misyjnych w ich wysiłkach ewangelizacji, rozwoju kościelnego i społecznego, wychowania i pomocy społecznej. Jest to znakiem jedności wiary, miłości i sprawiedliwości, która łączy w świecie wszystkich członków Kościoła i wszystkie Kościoły partykularne w komunii z Kościołem powszechnym, ponieważ wszyscy chrześcijanie każdego Kościoła i wszystkich obszarów świata w nim uczestniczą”.
Warto przywołać słowa papieża Jana Pawła II, który w swojej encyklice Redemptoris missio zauważa, iż misje są sprawą wiary i nikt z ochrzczonych nie może uchylić się od tej odpowiedzialności. Każdy z ochrzczonych może wspomagać misje poprzez swą modlitwę i dar ofiarowanego cierpienia oraz także w sposób materialny.
Widzimy zatem, iż każdy, nawet najmniejszy wkład w materialną pomoc misjom za pośrednictwem Papieskich Dzieł Misyjnych stanowi cząstkę wielkiego, oplatającego cały świat funduszu, który troszczy się o młode i często ubogie wspólnoty kościelne. Stanowi on przy tym wspaniałą okazję, aby w naszych środowiskach pracy, nauki i odpoczynku rozpalić na nowo ogień misyjnego zapału i przypomnieć ludziom, pośród których żyjemy, czym prawdziwie jest sakrament chrztu świętego. Pamiętajmy, iż to dzięki naszemu wsparciu wspólnoty misyjne mogą cieszyć się np. ze wspólnej, parafialnej świątyni czy szkoły. Niech Niedziela Misyjna uwrażliwi nas na pomoc misjom!
ks. Michał Kacprzyk, Papieskie Dzieła Misyjne
Refleksje na dziś oraz wprowadzenia do czytań pochodzą z Biuletynu liturgicznego „Dzień Pański”.
Prenumeratę Biuletynu „Dzień Pański” można zamówić pod adresem: Prenumerata – Dzień Pański