Historia pokazuje, iż monarchowie bardzo często okazują się tymi, którzy rządy swe sprawują twardą ręką, zasiadając na okazałym tronie i zabiegając o swoje królestwo. Jezus, będąc Królem, uczy nas dziś, że Jego rządy są inne, a Jego królestwo nie jest takie jak władców tego świata.
Kiedy wyobrażamy sobie monarchów, nie tylko tych znanych z historii, lecz i tych współczesnych, możemy zaobserwować, że otaczają się służącymi i mają okazałe posiadłości, a insygnia ich władzy są przykładem najwyższej próby kunsztu jubilerów. Tak prezentują się władcy piastujący rządy na tej ziemi.
Dziś wpatrzeni jesteśmy w innego Króla – samego Chrystusa, ukazującego nam, jak wygląda Jego królestwo i jakie prawa w nim obowiązują. Nie jest On władcą, który gromi poddanych, nie jest tym, który stosuje ucisk, nie jest tym, który pragnie potęgi, rządząc wielkim imperium. Królestwo Chrystusa jest królestwem prawdy i życia, świętości i łaski, jest królestwem sprawiedliwości, miłości i pokoju. Panowanie Jezusa jest pełne miłosierdzia, którego hojnie udziela tym, którzy Go o nie skruszonym sercem proszą. Jezus nie jest królem, który przesiąknięty jest dworską etykietą, lecz takim, który utożsamia się z każdym z nas, bo „podobny jest do nas we wszystkim z wyjątkiem grzechu” (por. Hbr 4, 15).
Mając tak wielkiego Króla, Pana władającego całym wszechświatem, nie ustawajmy w ukazywaniu naszym postepowaniem, jakimi prawami żyjemy. W tę ostatnią niedzielę roku liturgicznego odnówmy w sobie pragnienie przynależności do Chrystusowego królestwa i bądźmy miłosierni, jak On jest miłosierny.
ks. Michał Kacprzyk, Papieskie Dzieła Misyjne
Przywołując myślami sformułowanie „misje”, wyobrażamy sobie wielu księży, tak diecezjalnych, jak i zakonnych, oraz siostry zakonne, posługujących różnymi charyzmatami. Tymczasem posługa misyjna nie jest zarezerwowana tylko dla osób duchownych czy konsekrowanych, lecz mogą się w nią zaangażować również świeccy.
Sobór Watykański II w „Dekrecie o apostolstwie świeckich” przypomniał: „Nigdy bowiem
nie może w Kościele zabraknąć apostolstwa świeckich, które wypływa z samego ich powołania chrześcijańskiego. Nasze zaś czasy wymagają od ludzi świeckich nie mniejszej gorliwości”. Dlatego też trzeba, abyśmy, żyjąc swoją wiarą i praktykując ją, stawali się prawdziwymi apostołami.
Świetnie słowa te zrozumiała Służebnica Boża dr Wanda Błeńska. Przyszła na świat w 1911 roku, a zatem gdy Polska nie odzyskała jeszcze niepodległości. Jej życie, choć przeżywane w cieniu dwóch wojen światowych, bardzo wczesnej śmierci mamy czy nawet więzienia w czasach niemieckiej okupacji, zawsze było swego rodzaju apostołowaniem. Bardzo mocno angażowała się w działalność Akademickiego Koła Misjologicznego w Poznaniu. W 1934 roku uzyskała dyplom lekarski. Czas drugiej wojny światowej był dla niej okresem pełnym zawirowań. Kilka razy zmieniała miejsce pracy, wstąpiła do konspiracji, straciła ojca. Działała w szeregach Armii Krajowej.
Kiedy wojna dobiegała końca, kształciła się na Zachodzie na kierunku medycyny tropikalnej, by wreszcie w roku 1950 spełnić swoje największe marzenie – wyjechać na misje. Posługiwała jako lekarka pośród ludzi trędowatych. Aktywnie działała na rzecz walki z trądem i tworzyła środowisko kształcące miejscowych lekarzy. Jej starania doprowadziły do znacznego wzrostu opieki medycznej nad chorymi na trąd. W lutym 1993 roku w Ugandzie uczestniczyła w spotkaniu z Janem Pawłem II, który nazwał ją „ambasadorem misyjnego laikatu”. Zmarła w Poznaniu 27 listopada 2014 roku, przeżywszy 103 lata.
Pięknym podsumowaniem jej życia są słowa papieża Benedykta XVI, które wypowiedział przed modlitwą Anioł Pański w dniu 13 listopada 2005 roku: „Owocność apostolstwa świeckich zależy od ich żywotnego zjednoczenia z Chrystusem, a zatem od ugruntowanej duchowości umacnianej przez aktywny udział w liturgii, a wyrażanej w życiu w duchu ewangelicznych błogosławieństw”. Uczmy się być takimi apostołami jak Służebnica Boża dr Wanda Błeńska i swoim życiem głosić światu Ewangelię.
ks. Michał Kacprzyk, Papieskie Dzieła Misyjne
Refleksje na dziś oraz wprowadzenia do czytań pochodzą z Biuletynu liturgicznego „Dzień Pański”.
Prenumeratę Biuletynu „Dzień Pański” można zamówić pod adresem: Prenumerata – Dzień Pański