Wiadomość przyniesiona przez Marię Magdalenę kompletnie zaskoczyła uczniów; nie spodziewali się takiego obrotu sprawy, gdyż sądzili, że stało się najgorsze, co się mogło stać.
Być może załamani i wystraszeni szykowali się już do powrotu do Galilei, do swojego poprzedniego życia. Biegną więc do grobu, w którym Jezus został złożony. Widzą, że jest pusty, a w środku są jeszcze pogrzebowe płótna. Dopiero wtedy otwierają się ich serca i umysły na słowa proroków, do których odwoływał się Chrystus, i na Jego własne zapowiedzi, których wcześniej nie rozumieli. I uwierzyli, zanim jeszcze ujrzeli Zmartwychwstałego Pana.
Prawda o zmartwychwstaniu Chrystusa jest fundamentalną prawdą wiary. Za głoszenie tej prawdy apostołowie byli gotowi oddać swoje życie, bo mieli pewność, że Chrystus jest wciąż żywy, obecny i działający w Kościele. Piotr w domu poganina Korneliusza, głosząc Dobrą Nowinę, powie o Jezusie: „Bóg wskrzesił Go trzeciego dnia… z Nim jedliśmy i piliśmy po Jego zmartwychwstaniu… każdy, kto w Niego wierzy, przez Jego imię otrzymuje odpuszczenie grzechów” (Dz 10, 40n).
Apostoł Paweł, któremu Zmartwychwstały ukazał się na drodze do Damaszku i który potem całe swoje życie poświęcił na głoszenie Ewangelii, będzie z całą mocą podkreślał: „…jeśli Chrystus nie zmartwychwstał, daremne jest nasze nauczanie, próżna jest także wasza wiara” (1 Kor 15, 14).
„Błogosławieni, którzy nie widzieli, a uwierzyli” (J 20, 29), powiedział Jezus do Apostoła Tomasza, także o nas tak powiedział. Dziękujmy Jezusowi za dar wiary i za Jego zmartwychwstanie, które jest także zapowiedzią naszego zmartwychwstania, i bądźmy Jego świadkami.
ks. Witold Wiśniowski, paulista
Jest to psalm dziękczynienia śpiewany w procesji świątynnej podczas Święta Namiotów.
W dzisiejszej liturgii mszalnej słyszymy jedynie trzy strofy psalmu śpiewanego przez cały lud przybyły do Jerozolimy na to święto.
Pierwsza z nich rozpoczyna się zachętą skierowaną do uczestników liturgii, by wysławiali miłosierdzie i dobroć Boga. (…) Strofa druga nawiązuje do śmiertelnego zagrożenia ze strony wrogów. (…) Trzecia strofa opowiada o cudownych dziełach Boga w dziejach Izraela i być może w życiu pojedynczych ludzi. (…) Psalm [ten] uważany był za psalm mejsański tzn. taki, w którym mowa jest o Mesjaszu. (…) Wielkanoc jest dniem, który Pan uczynił. Dlatego w dzień, w którym wspominamy zmartwychwstanie Jezusa, świętujemy dzień zwycięstwa Chrystusa nad grzechem, szatanem i śmiercią, wołając: Oto dzień, który Pan uczynił, radujmy się w nim i weselmy.
Refleksje na dziś oraz wprowadzenia do czytań pochodzą z Biuletynu liturgicznego „Dzień Pański„.
Prenumeratę biuletynu można zamówić pod adresem: Prenumerata – Dzień Pański