Jakiego szczęścia pragnie dla nas Zmartwychwstały Pan, przedstawiony dziś w przypowieści o bramie owiec?
Odpowiedź możemy znaleźć w dzisiejszej liturgii, która przesycona jest słowami przynaglającymi do „przejęcia się do głębi serca”, jak mówi Piotr w pierwszym czytaniu. Kiedy się czymś rzeczywiście przejmiemy, zmieniamy nasz sposób myślenia, otwieramy oczy na rzeczywistość, o której dotychczas nie myśleliśmy. Tak właśnie zrobili ludzie słuchający Piotra.
Przejęcie się miłością Boga, który oddał się za nas na krzyżu, wprowadza na drogę pójścia za Nim jak owca podążająca za pasterzem. Chrystus jak pasterz orzeźwia, daje odpoczynek, niczego nam przy Nim nie brakuje. „Bo Ty jesteś ze mną”, modlimy się słowami Psalmu 23.
Droga powołania każdego z nas jest właśnie drogą codziennego wsłuchiwania się w głos Pasterza, który jest dobry, piękny i odważny. Sam czuwa jako żywa brama stojąca u wejścia do owczarni, do której prowadzi tylko jedno wejście. Pasterz, śpiąc w bramie, strzeże swoim ciałem wejścia do owiec. Każda owca jest Mu znana. Należymy jak one do Pasterza, który zamarzył o każdym z nas, obdarzył życiem i dlatego tak dobrze wie, czego nam tak naprawdę potrzeba, by być szczęśliwymi. My
mamy wsłuchiwać się w Jego głos, aby poznawać to, czego On dla nas pragnie.
Dziś cały Kościół zachęca nas do modlitwy za młodych ludzi, aby przejęli się do głębi serca głosem zapraszającym ich do troski o pełnię życia. W sposób szczególny w Tygodniu Modlitw o Powołania do Kapłaństwa i Życia Konsekrowanego uświadamiamy sobie, że tak bardzo potrzebujemy wielu pasterzy, którzy odnajdują pełnię życia w całkowitym oddaniu siebie Kościołowi i światu.
s. Anna Juźwiak, apostolinka
Refleksje na dziś oraz wprowadzenia do czytań pochodzą z Biuletynu liturgicznego „Dzień Pański„.
Prenumeratę biuletynu można zamówić pod adresem: Prenumerata – Dzień Pański