Jezus jest Siewcą jedynym w swoim rodzaju. Rozsiewa ziarno po równo, bez względu na osoby. Miarą przyjęcia tej Bożej hojności jest miłość – owoc zasianego Bożego słowa.
Ziarno, gleba, proces wzrostu to obrazy, które niemal natychmiast przemawiają do naszej wyobraźni. Nic więc dziwnego, że przypowieść o siewcy, którą dziś usłyszymy w Ewangelii, jest jednym z najpopularniejszych motywów biblijnych obecnych w naszej kulturze.
Takie „osłuchanie się” z tym tekstem może sprawić, że od razu przechodzimy do konkretów: Jaką glebą, z tych, które wspomina Jezus w Ewangelii, jestem? To ważne pytanie, ale zanim je zadamy, warto spojrzeć najpierw na Tego, bez którego nie byłoby słowa – na Siewcę.
Co to za rolnik, który sypie ziarno tam, gdzie z pewnością nie urośnie? Mało to logiczne, a tym bardziej ekonomiczne. Bóg jednak jest ponad naszym ludzkim, często wyrachowanym, myśleniem. Sypie po równo, mając głęboką nadzieję, że słowo, które daje, zostanie przyjęte. Bo słowo to ma moc przemieniać stwardniałe serce w glebę żyzną, wydającą plon.
Siewca więc nie tylko sieje, ale i użyźnia, czyści i pielęgnuje. Jeśli zobaczy małe pragnienie serca na suchej drodze, zadba o to, aby marna droga stała się pięknym ogrodem. Jeśli ujrzy wolę przyjęcia Boga na gruncie skalistym, przemieni je w kwieciste górskie łąki. Jeśli usłyszy wołającego o pomoc z cierni, wytnie je, aby słońce zaczęło znowu oświecać ziarno. Wszystko to zrobi, ponieważ Bogu zależy na człowieku, który, szczęśliwy i kochający, jest Jego marzeniem.
Gdziekolwiek więc jesteśmy na drodze naszej wiary, Bóg może uczynić z naszego serca prawdziwą rolę miłości wyrosłej z Jego słowa.
ks. Krzysztof Dzikowski
Lektura tekstów świętego Franciszka Salezego, który całą swoją gorliwość duszpasterską i pisarską poświęcił szerzeniu świętości, pomoże wkroczyć na właściwą drogę w szkole tego wielkiego mistrza życia duchowego.
Refleksje na dziś oraz wprowadzenia do czytań pochodzą z Biuletynu liturgicznego „Dzień Pański„.
Prenumeratę biuletynu można zamówić pod adresem: Prenumerata – Dzień Pański