Rodzice bywają różni. Przykład jednych wskazuje na cechy, które z łatwością możemy przypisać Bogu. Jednak są też tacy, którzy źle wywiązują się ze swoich obowiązków rodzicielskich. Nazywamy siebie dziećmi Bożymi, a to wiąże się z patrzeniem na Boga jako kogoś podobnego do naszych rodziców, co dla niektórych może być problemem. Warto więc zobaczyć, jakim rodzicem jest Bóg.
W pierwszym czytaniu słyszymy o Bogu, który jest w łagodnym powiewie. To wskazuje na Boże podejście do człowieka. Bóg nie jest tym, który przymusza i łamie wolę człowieka. Działanie Boga jest delikatne i mogę mu się oprzeć.
W drugim czytaniu św. Paweł opowiada o bólu, jaki przynosi mu nieprzyjęcie przez jego rodaków, Żydów, Jezusa Chrystusa. Przecież do Izraela „należą przybrane synostwo i chwała, przymierza i nadanie Prawa, pełnienie służby Bożej i obietnice”. To również mówi o Bogu, który kocha wolność, który nie wychowuje ludzi na niewolników, ale pragnie, by ci podążali za Nim z własnej woli. Każdy z nas może Boga odrzucić i odejść od Niego. Ale też może Go przyjąć i z Nim przemierzać ścieżki swojego życia.
W Ewangelii widzimy, że działanie razem z Bogiem, zgodne z Jego wolą przynosi owoce. Piotr, który wierzy Jezusowi, to człowiek, który jak Jego Mistrz chodzi po wodzie. Piotr wątpiący w Jego moc to człowiek, który tonie.
Być dzieckiem Boga, to być człowiekiem wolnym, który dzięki swojej wierze może czynić cuda i doświadczać ich w swoim życiu. Dlatego w kolekcie prosimy, aby nasz Ojciec umocnił w nas ducha przybranych dzieci. Dzięki temu duchowi będziemy wolni i osiągniemy obiecane dziedzictwo.
ks. Krzysztof Wołoszyn
Dla wielu ludzi doświadczenie kruchości i niemocy jest zaproszeniem do poszukiwania głębszych odpowiedzi w perspektywie wiary.
Niewątpliwie słowo Boże, a w tym Księga Psalmów, może być takim przewodnikiem po ścieżkach ludzkich pytań, niepewności, lęku i dramatów. Psalmy powstały w określonym kontekście społeczno-kulturowym i politycznym, ale odnoszą się do tego, co dzieje się dziś i teraz. Uczą człowieka, aby swoją codzienność ukierunkowywał w stronę Boga.
Pismo Święte jest nie tylko ucieleśnionym głosem człowieka doświadczającego prób i zmagań, ale również żywym głosem Boga komunikującym prosto do głębi ludzkiego serca. To tutaj w okresie niepewności można odnaleźć pokój, stabilność, siłę i nadzieję. Od wieków w sercu człowieka trwa wojna między dobrem a złem.
Nigdy nie będzie ładu społecznego między narodami, jeśli nie nastąpi on najpierw w sercu człowieka. To Bóg ma skuteczne lekarstwo na współczesne choroby, napięcia i problemy. „Nie spodziewajmy się jednak, że księgi biblijne podsuną nam jakieś psychotechniki umożliwiające szybkie uwolnienie się od lęku. Nie takie są zamiary autorów biblijnych. Ich celem nie są psychologiczne analizy ludzkich doznań, ale nauka odnajdywania Boga i Jego woli nawet w najtrudniejszych doświadczeniach”.
Psalmy to wyjątkowe modlitwy. Od tysięcy lat poruszają i przemieniają ludzkie serca. Pomagają trwać przy Bogu w każdych okolicznościach życia. Odkrywają tajemnicę Boga i sposób Jego działania w sercu ludzkim. Jak w czystym zwierciadle możemy w nich dostrzec własne doświadczenia, historię i głębię duszy. Książka „Psalmoterapia” o. Piotra Kwiatka, kapucyna, jest żywym świadectwem rozmiłowania się w modlitwie słowem Bożym. Drogowskazem, jak z pomocą łaski Bożej każdy z nas może wejść na drogę ożywienia życia duchowego.
Refleksje na dziś oraz wprowadzenia do czytań pochodzą z Biuletynu liturgicznego „Dzień Pański„.
Prenumeratę biuletynu można zamówić pod adresem: Prenumerata – Dzień Pański