Rozwiązywanie sporów i konfliktów jest zazwyczaj trudne i wymaga delikatności oraz roztropności. Jezus ukazuje nam taki sposób, który zakłada szacunek do drugiego człowieka, nawet tego, który wobec nas zawinił.
Mierząc się z sytuacją konfliktową, powinniśmy najpierw zaakceptować to, że jako ludzie nie jesteśmy doskonali i nigdy tutaj na ziemi nie osiągniemy pełni doskonałości. „Gdy brat twój zgrzeszy przeciw tobie”. Nieprzypadkowo w ten właśnie sposób zaczyna Jezus swoją mowę. Nie łudźmy się! Takie sytuacje, gdy ktoś wobec nas zawini, będą powtarzały się wiele razy. Także wśród osób sobie bliskich, które się kochają. Nieporozumień nie da się uniknąć. Najważniejsze jest to, abyśmy chcieli sytuacje konfliktowe rozwiązywać w duchu Ewangelii. Mieli odwagę upomnieć bliźniego, zaczynając od rozmowy w cztery oczy.
Jakże łatwo przychodzi nam rozpowiadać o słabościach innych, obmawiać ich i krytykować, a trudniej jest stanąć naprzeciw i po prostu powiedzieć to, co leży nam na sercu. Oczywiście, nie zawsze taka rozmowa jest skuteczna. Druga strona może odrzucić naszą propozycję dialogu. Z tego też powodu, w takiej sytuacji, Syn Boży proponuje rozmowę już w szerszym gronie: dwóch lub trzech osób. I dopiero w przypadku, gdy i ona niczego nie zmieni, wtedy możemy konflikt upublicznić i przedstawić wobec takiego gremium, które mocą swojego autorytetu może jeszcze coś zadziałać.
Dzisiejsza Ewangelia to dla nas zachęta do dialogu i troski o drugiego człowieka. Jeśli chcemy komuś zwrócić uwagę i go ocenić, to tylko dlatego, że pragniemy jego dobra. Możemy się o niego martwić, czuć się za niego współodpowiedzialni, ale nigdy nie powinniśmy dążyć do upokorzenia go.
W każdej trudnej sytuacji, a zwłaszcza tej, która wydaje się bez wyjścia, pamiętajmy o sile modlitwy wspólnotowej. Jeśli będziemy modlili się o coś razem i zgodnie, Bóg na pewno nas wspomoże i nie pozostanie głuchy na nasze szczere wołanie „dwóch albo trzech, którzy gromadzą się w Jego imię”.
ks. Mariusz Krawiec, paulista
Wierzymy, że Carmen jest z Panem, już jest na uczcie.
Te noty biograficzne są nie tylko dla braci z Drogi, ale dla całego Kościoła, aby mógł poznać wyjątkową kobietę, która żyła wiarą w stopniu heroicznym. Carmen Hernández!
W tych notach biograficznych znajdziecie niezwykłą kobietę, bardzo ważną dla Kościoła, zakochaną w Chrystusie, Piśmie Świętym i Eucharystii. Była świadoma, że misja, którą Bóg jej powierzył, polega na wspieraniu, bronieniu i korygowaniu mnie dla dobra Drogi Neokatechumenalnej.
Dziękuję Bogu za Carmen, która zawsze mówiła mi prawdę, nieustannie. Była kobietą głęboko autentyczną i wolną w relacjach z każdym człowiekiem. Była bardzo inteligentna. Ponad wszystko kochała Chrystusa, Kościół i papieża.
Z powodu miłości do Kościoła i do braci wytrwała przy mnie pięćdziesiąt lat, chociaż czasem było jej ciężko. Carmen zależało jedynie na pełnieniu woli Bożej, którą rozpoznawała w trwaniu ze mną przy wtajemniczeniu chrześcijańskim Drogi Neokatechumenalnej.
Kiko Argüello
Niezwykła kobieta, bardzo ważna dla Kościoła, zakochana w Chrystusie, Piśmie Świętym i Eucharystii − taka była Carmen Hernández, która wraz z Kiko Argüellem przyczyniła się do powstania Drogi Neokatechumenalnej, wspólnoty promującej odnowę życia duchowego zgodnie z postanowieniami Soboru Watykańskiego II. Teraz w ręce czytelników trafia jej biografia – pisemny ślad tego, czym dla Kościoła była jej ludzka, duchowa i apostolska droga.
W książce Aquilina Cayueli „Carmen Hernández” znajdziesz poruszający opis jej życia, począwszy od szczęśliwego dzieciństwa, poprzez rozeznawanie powołania misyjnego, życie zakonne, formację teologiczną, działalność misyjną, aż po spotkanie z Kiko Argüellem i tworzenie Drogi Neokatechumenalnej.
To wspaniała historia – nie tylko dla braci z Drogi, ale też całego Kościoła, by mógł
czerpać wzór z tej wyjątkowej kobiety o heroicznej wierze.
Refleksje na dziś oraz wprowadzenia do czytań pochodzą z Biuletynu liturgicznego „Dzień Pański„.
Prenumeratę biuletynu można zamówić pod adresem: Prenumerata – Dzień Pański