Kiedy Jezus mówił, że mamy przebaczać nie siedem, ale siedemdziesiąt siedem razy, chciał przez to dać do zrozumienia swoim uczniom, że wybaczać mają nieskończoną ilość razy. Przebaczenie jest kluczem do ludzkich serc, a w perspektywie wieczności otwiera nam bramy nieba.
Przebaczenie otwiera nas na drugiego człowieka, a drugiego człowieka może uczynić otwartym na nas. Kiedy przez wiele lat nosimy w sercu żal i nieprzebaczenie, tak naprawdę nie jesteśmy wolni. Zniewalają nas złe myśli i bolesne wspomnienia. Nie pozwalają nam żyć pełnią życia. Widać to po osobach, które przez długie lata naszą żal w swoim sercu, twierdząc, że już zapomniały o tym, co było w przeszłości, i nie chcą więcej do tego wracać. Ale jednoczenie gdy o tym mówią, okazują silne emocje.
Jeśli nie dokonało się w nas przebaczenie, to łzy nie raz będą spływały po naszych policzkach. Przebaczenie na czysto ludzkiej płaszczyźnie bywa w wielu przypadkach bardzo trudne, a czasem wręcz niemożliwe. Jeśli jednak Jezus w sposób tak zdecydowany zamyka dzisiejszą przypowieść stwierdzeniem, że Bóg oczekuje od nas tego, że będziemy wybaczać, to znaczy, że da nam także siłę i potrzebną łaskę, aby tak się stało. Nawet to, co po ludzku może wydawać się nam niemożliwe, dzięki mocy Pana stanie się możliwe. Wsłuchując się w słowa dzisiejszej Ewangelii, prośmy Zbawiciela, aby wszedł w te przestrzenie naszego serca, które dotknięte są gangreną nieprzebaczenia. Niech ona więcej nas nie trapi. Niech nie zatruwa naszego organizmu.
Dziś Kościół w Polsce obchodzi Dzień Środków Społecznego Przekazu. W swoim orędziu na ten dzień papież Franciszek podkreśla potrzebę serdeczności w międzyludzkiej komunikacji. „Mówienie z sercem jest dziś szczególnie potrzebne, (…) żeby otwierać drogi, które umożliwiałyby dialog i pojednanie tam, gdzie srożą się nienawiść i wrogość”. Niech zatem serdeczność w spotkaniu z drugim człowiekiem prowadzi nas do autentycznego przebaczenia i ewangelicznej miłości.
ks. Mariusz Krawiec, paulista
W czasach nam współczesnych nikt już nie ma wątpliwości, że środki społecznego przekazu są istotnym wyzwaniem dla współczesnego Kościoła i narzędziem, którym należy się posługiwać.
Wraz ze zmianami społecznymi i rozwojem
technologicznym wzrasta też potrzeba teologicznej refleksji nad miejscem i rolą mediów
masowych w życiu wspólnoty chrześcijańskiej.
Książka paulisty ks. Mariusza Krawca „Ewangelizacja w globalnej wiosce. Błogosławiony Jakub Alberione i apostolstwo środków społecznego przekazu” stanowi próbę naukowego spojrzenia na koncepcję ewangelizacji (apostolstwa) środkami społecznego przekazu, jaką w pierwszej połowie XX wieku wypracował bł. ks. Jakub Alberione (1884-1971), założyciel paulistów, i która nadal w swoich pryncypiach pozostaje do wykorzystania. Jest pierwszą publikacją o charakterze naukowym powstałą w obrębie massmediologii teologicznej, a dotyczącą ks. Alberionego.
Refleksje na dziś oraz wprowadzenia do czytań pochodzą z Biuletynu liturgicznego „Dzień Pański„.
Prenumeratę biuletynu można zamówić pod adresem: Prenumerata – Dzień Pański