Jak to jest, że w świecie jeszcze nie umarło coś, co nazywamy zaufaniem? Skąd w ludziach biorą się pokłady tej przedziwnej postawy? I dlaczego nie chcemy być odpowiedzialni za piękne i dobre rzeczy? Poszukajmy odpowiedzi w dzisiejszej liturgii.
Jeśli założymy, że właścicielem winnicy, o którym opowiada dzisiejsza Ewangelia, jest Bóg Ojciec, można słusznie wyciągnąć wniosek, że jest On naiwny. Posłał jedne sługi, potem kolejne i nic. Dlaczego myślał, że Jego Syna uszanują? Przecież logika pokazuje i widać to po zastosowanych środkach, że owi „nędzni rolnicy” są zdolni do wszystkiego i nic do nich nie dociera.
Bóg jednak ma swój plan. Plan, który charakteryzuje tylko Boża logika. Trudno nam ją zrozumieć. On mimo wszystko chce nam zaufać. Nawiązując w tej przypowieści do Starego Testamentu Jezus wskazywał na to, że to, co zapowiadał Stary Testament, wypełnia się w Nowym, a ściślej mówiąc w Jego Osobie.
W dzisiejszym pierwszym czytaniu prorok Izajasz zapowiada klęskę winnicy. Z ludzkiego punktu widzenia ta klęska wydaje się być definitywna, bo jest ból i cierpienie, które wynikają z braku wierności przymierzu z Bogiem, ale…
Każdy sam może odpowiedzieć sobie w duszy, do którego kryterium pasuje. Jestem „nędznikiem” czy „innym rolnikiem”?
Starajmy się, jak podkreśla drugie czytanie, pokornie wypełniać to, czego nauczyliśmy się od Boga, a On zawsze będzie z nami. Będzie nam ufał i będzie powierzał nam piękne i dobre dzieła, które będą przynosiły słodkie owoce. Staniemy się „innymi rolnikami”, którym powierzy swoją Winnicę – Kościół.
ks. Karol Iwańczak
Podczas mojej pierwszej rozprawy w sądzie nikt mi nie pomógł, lecz wszyscy mnie opuścili – niech to nie będzie im policzone. Pan natomiast stanął przy mnie i umocnił mnie (2 Tm 4, 16-18).
Czym jest dla nas Eucharystia, którą Jezus ustanowił w godzinie swojej męki? Jest ona udziałem w Jego passze, czyli przejściu ze śmierci do życia wiecznego. Jak pisze św. Paweł, jest wyrywaniem nas z paszczy lwa. Tym „lwem ryczącym”, krążącym wokół nas i szukającym, aby nas pożreć, jest diabeł (por. 1 P 5, 8). On dzierży władzę nad śmiercią, a my, bojąc się jej, stajemy się jej niewolnikami.
W Eucharystii ofiarowujemy się przez Chrystusa, z Chrystusem i w Chrystusie Ojcu, wchodzimy w śmierć Chrystusa, aby mieć udział w Jego zmartwychwstaniu, czyli w życiu wiecznym. Tym samym Eucharystia staje się zadatkiem naszej nieśmiertelności już tu na ziemi oraz wiecznym uwielbieniem i dziękczynieniem Ojcu za Chrystusa, który jest naszą paschą.
s. Dolores Monika Nowak PDDM Gdy nadeszła pełnia czasu… Różańcowe refleksje ze św. Pawłem Edycja Świętego Pawła 2022.
Refleksje na dziś oraz wprowadzenia do czytań pochodzą z Biuletynu liturgicznego „Dzień Pański„.
Prenumeratę biuletynu można zamówić pod adresem: Prenumerata – Dzień Pański