Każda nasza odpowiedź niesie za sobą wiele zmian. Czy pomimo braku przygotowania na wiele spraw możemy osiągnąć sukces?
W dzisiejszej Ewangelii Jezusowi zostało postawione trudne pytanie dotyczące podatków. Ważniejsze od pytania jest jednak nastawienie faryzeuszów, którzy, jak twierdzi ewangelista, „odeszli i naradzali się, jak Go podchwycić w mowie”.
Każda sytuacja była pretekstem, aby znaleźć jakikolwiek powód uzasadniający postawienie Jezusa przed sądem… Nauczyciel z Nazaretu odkrywa jednak, że wystawiają Go na próbę. W podobnej sytuacji może być postawiony każdy z nas. Nie musi być to koniecznie kwestia podatków.
Co zatem w takiej sytuacji robić? Warto zwrócić uwagę na słowa, które wypowiadamy, udzielając odpowiedzi na postawione pytania. Dlaczego to takie ważne? Mogą one pomóc się zmienić, czegoś nauczyć, ale również kogoś zniechęcić. W chwilach trudu i bezradności prośmy jeszcze bardziej Boga o pomoc, aby, jak modlimy się w kolekcie: „nasza wola, była zawsze Tobie [Bogu] poddana”.
Słowo Boże, które jest do nas kierowane, może nam udzielić wielu życiowych wskazówek, jeśli podchodzimy do niego z wiarą. Prorok Izajasz jest wzorem zaufania Bogu, pokazuje nam, że właśnie w Bogu jest ratunek człowieka. Problemem jest to, że często to my sami uważamy, że Pan Bóg nam nie pomoże, i w ten sposób odbieramy Mu możliwość działania w naszym życiu.
Tymczasem, jeśli dobrze przyjrzymy się naszemu życiu, możemy zrozumieć, że Pan Bóg chce dla nas jak najlepiej. A każda chwila ziemskiej wędrówki jest okazją do dawania świadectwa wiary. Postąpić rozsądnie to słuchać głosu Boga i Mu zaufać.
ks. Sebastian Woźniak
Dziękczynienie i uwielbienie przyciąga Ducha Świętego, tymczasem narzekanie i wieczne niezadowolenie przyciąga naszego wroga, który słysząc „znowu mi się nie udało”, „jestem do niczego” i tym podobne stwierdzenia (które zresztą sam nam podsuwa), czuje się jak u siebie. Zatem odrzućmy postawę narzekania, a trwajmy w dziękczynieniu, w uwielbieniu, a co za tym idzie – w obecności samego Boga (wtedy nie będzie miejsca dla złych duchów).
Wielbijmy Pana na głos, głośno oddawajmy Mu chwałę. Wierzmy, że nasze uwielbienie jest dla Pana niczym zaproszenie, że On wtedy przychodzi do nas ze swoim błogosławieństwem. Pamiętam, jak po wysłuchaniu pewnych rekolekcji, które bardzo mnie poruszyły, poczułem przynaglenie, by na modlitwie na głos uwielbiać Pana. Owoce były niesamowite, naprawdę niezwykle realistycznie doświadczyłem wtedy obecności Pana. Pamiętacie, kiedy wbrew ludzkiej logice upadły mury Jerycha? Wtedy gdy dźwiękiem trąb i okrzykami wielbiono Pana. Pamiętacie, kiedy Izraelici wygrywali i ostatecznie odnieśli zwycięstwo w walce z Amalekitami? Wtedy gdy Mojżesz trzymał ręce podniesione do góry, kiedy wielbił Pana.
ŚWIĘCI I PROBLEMY MATERIALNE
W naszej wędrówce przez życie, mając do czynienia z trudnościami finansowymi, możemy czerpać inspirację także z przykładów życia, jakie zostawili nam święci. Oni także niejednokrotnie borykali się z problemami w tej dziedzinie. Ale z reguły wychodzili z nich często w cudowny sposób. Przykładów jest mnóstwo.
Przytoczmy tu choćby osobę św. Jana Bosko. Pewnego razu w domu prowadzonym przez ks. Bosko zabrakło chleba na kolację. W piekarni ksiądz był już zadłużony, więc nie śmiał prosić o kolejną porcję na kredyt. Pozostała tylko i aż ufna modlitwa. Wszak sam Pan mówił, byśmy nie troszczyli się o to, co będziemy jeść. Ksiądz Jan rozpoczął dzielenie resztek pożywienia, jakimi dysponował (była to skromna porcja, która starczyć mogła tylko dla kilku z trzystu chłopców). Jak możemy się domyślić, najedli się wszyscy, a chleba zostało jeszcze tyle, ile było na początku. Podobne historie przytrafiły się także innym świętym, m.in. św. Urszuli Ledóchowskiej. Pamiętajmy też o Ojcu Pio, skromnym zakonniku, który sam, nie posiadając środków, wybudował ogromny Dom Ulgi w Cierpieniu.
Jarosław Marszałek Czy możemy modlić się o pieniądze? Edycja Świętego Pawła 2016
Refleksje na dziś oraz wprowadzenia do czytań pochodzą z Biuletynu liturgicznego „Dzień Pański„.
Prenumeratę biuletynu można zamówić pod adresem: Prenumerata – Dzień Pański