Trąd w starożytności był straszną chorobą. Chory, oprócz ogromnego bólu, jaki nieustannie odczuwał, był także skazany na całkowite wykluczenie ze społeczeństwa.
Wszyscy się go bali, gdyż mogli się zarazić i pogardzali nim, gdyż uważali, że jego choroba jest karą Bożą za grzechy. Wskazania Prawa Mojżeszowego były jasne w tym względzie, o czym przypomina dzisiaj pierwsze czytanie. Cierpienie, samotność, odrzucenie, lęk i poniżenie. To właśnie musiał czuć człowiek, który upadł na kolana przed Jezusem i poprosił, aby Mistrz go oczyścił. Pragnął oczyszczenia, ponieważ tęsknił do normalnego życia we wspólnocie, w rodzinie i wśród przyjaciół.
W jaki sposób zareagował Jezus? Ewangelia mówi najpierw, że się zlitował nad tym człowiekiem. Słowa zdjęty litością mają niesamowity ciężar, ponieważ litość Jezusa to nie był tylko zwykły żal, że temu człowiekowi się w życiu nie udało. W języku łacińskim litość to compassio, od słów cum-patire czyli współ-cierpieć, razem przeżywać cierpienie. Gdy wszyscy wokół okazywali jedynie pogardę i lęk, ten cierpiący człowiek spotkał wreszcie kogoś, kto z nim współ-cierpiał, czyli dał mu siebie i swoją bliskość.
Następnie Jezus wykonał bardzo wymowny i szokujący wszystkich gest. Dotknął tego człowieka. Prawo Starego Testamentu mówiło wyraźnie: wystarczy dotknąć trędowatego, aby stać się nieczystym. Ale Jezus się tego nie bał. Sam stał się nieczystym, sam stał się trędowatym, aby wziąć na siebie lęk, cierpienie, samotność tego człowieka. Dzięki temu go oczyścił, uzdrowił i zbawił.
Za kilka dni rozpocznie się Wielki Post. Może będzie on szansą, aby dostrzec Jezusa w drugim człowieku, zwłaszcza w odrzuconym, słabym, pogardzanym, cierpiącym, samotnym? W tym właśnie jest Ewangelia i na tym polega chrześcijaństwo.
ks. Tomasz Bać
Refleksje na dziś pochodzą z Biuletynu liturgicznego „Dzień Pański„.
Prenumeratę biuletynu można zamówić pod adresem: Prenumerata – Dzień Pański