Dzisiejsza noc objawia, kim naprawdę jest Jezus Chrystus. On jest tym Jedynym – nie przez narodzenie, nie przez natchnione słowa i niezwykłe cuda, ani nawet nie przez bohaterskie męczeństwo. Ta święta noc ukazuje nadprzyrodzony charakter Jezusa i Jego dzieła.
Gdyby Jego znakiem była i pozostała gwiazda betlejemska, byłby niewątpliwie największą i najpiękniejszą gwiazdą na firmamencie – ale zawsze jednak jedną z wielu.
Gdyby Jego znakiem był i pozostał krzyż, byłby z pewnością największym i najszlachetniejszym, ale jednym z wielu męczenników. Dopiero przez cud zmartwychwstania gwiazda staje się słońcem – jedynym i nieporównywalnym. Dopiero w słońcu zmartwychwstania krzyż ukazuje się w aureoli, jaka nie zdobi żadnego innego męczennika.
W świetle zmartwychwstania żłóbek betlejemski okazuje się kolebką Syna Bożego, a krzyż staje się ołtarzem doskonałej Ofiary za zbawienie świata.
W życiu apostołów i współczesnych wyznawców wielka noc stanowi decydujący przełom. I przed wielką nocą uczniowie wierzyli, ale w świetle zmartwychwstania ta wiara zostaje umocniona. Gdyby Chrystus nie zmartwychwstał, daremna byłaby nasza wiara. Chrystus zmartwychwstał! To jest istotna prawda, która jest sercem Ewangelii. Z tej prawdy chrześcijanie czerpią zawołanie: „Chrystus Wodzem, Chrystus Królem, Chrystus Władcą nam”.
ks. Tomasz Gwizdek
Refleksje na dziś pochodzą z Biuletynu liturgicznego „Dzień Pański„.
Prenumeratę biuletynu można zamówić pod adresem: Prenumerata – Dzień Pański