Uczta paschalna, którą Jezus spożył w Wielki Czwartek ze swoimi uczniami, jest wyrazem niczym nie ograniczonej miłości Syna Bożego do każdego człowieka, bez względu na epokę i czas, w których żyje. W jej duchowych owocach mamy udział także i my, żyjący dziś. Musimy spełnić tylko jeden warunek. Porzucić egoizm i nauczyć się służyć.
Gest umycia nóg uczniom przez Boskiego Mistrza wyznacza nam nową pespektywę w patrzeniu na ludzi i otaczający nas świat. To nie my mamy oczekiwać, że inni będą nam usługiwać, ale sami mamy szukać okazji, aby służyć. Propozycja Jezusa, aby obmyć nogi swoim uczniom, była dla nich szokująca. Łamała wszelkie dotychczasowe schematy społeczne i religijne. Piotr, gdy ją usłyszał, stanowczo zaprotestował: „Nie, nigdy mi nie będziesz umywał nóg”. Naturalnym wydawać się mogło, że to uczniowie powinni służyć mistrzom; młodsi starać się usługiwać starszym; a biedniejsi chylić głowy przed bogatszymi.
Jezus zdecydowanie odwrócił ludzki porządek rzeczy. Wprowadził nowy zwyczaj: „Umyłem wam nogi i wyście powinni sobie nawzajem umywać nogi”. Eucharystia, w której uczestniczymy, może przynieść nam wiele owoców. Jednym z nich jest zdolność do zatopienia się w bezinteresownej miłości, która wyzwala nas z egoizmu i prowadzi ku miłości bliźniego.
Rozpoczynając dziś Święte Triduum Paschalne, będziemy krok za kokiem podążać za Jezusem, aby przez wzgórze Golgoty znaleźć się dnia trzeciego przy Jego pustym grobie i ujrzeć Go zmartwychwstałym. Dzisiaj stawiamy krok pierwszy. Pochylamy się przed bliźnim, którego Bóg stawia na naszej drodze, aby obmyć jego stopy.