loading

2019.04.21 – Niedziela Wielkanocy – Wigilia Paschalna

UZDRAWIAJĄCA MIŁOŚĆ

Szczytem naszego chrześcijańskiego życia jest doświadczenie Nocy Paschalnej. Każdy, kto na serio poszukuje Boga, zapewne chciałby znaleźć się przy pustym grobie i na własne oczy ujrzeć oblicze zmartwychwstałego Pana. Ale aby je rozpoznać, musimy przejść drogę wiary.
Liturgia słowa jest dzisiaj rozbudowana. Przygotowuje nas ona do zrozumienia największej prawdy naszej wiary, jaką jest zmartwychwstanie Syna Bożego. Paschalna radość przewyższa bolesne doświadczenie poranionych biczem pleców i ciężkiej belki krzyża, wrzynającej się w ramiona. Ludzkość ma szansę wyjść dzisiaj z mroków grzechu. Zawisł on nad nią w chwili, gdy Adam i Ewa okazali Bogu nieposłuszeństwo. Teraz daje się oświecić promieniami poranka zmartwychwstania.
Liturgia Paschalna, którą dziś sprawujemy, jest odzwierciedleniem duchowej wędrówki, jaką ma do przejścia każdy człowiek. Jako wspólnota Kościoła mamy w niej szczególny udział. Nasze indywidualne losy są częścią historii zbawienia. Jezus pragnie obmyć w nas to, co pozostaje wciąż nieświęte. Oświecić te zakamarki naszego życia, których się wstydzimy, o którym nie mówimy i do których nie chcemy już więcej powracać. Zmartwychwstały Pan dotyka uzdrawiającym olejkiem Bożej miłości rany naszego zbolałego serca.
Liturgia Paschalna jest jedyna w swoim rodzaju. Wymaga od nas uwagi i cierpliwości. Podobnie jak miłość, która, aby mogła się rozwijać, potrzebuje być pielęgnowana z cierpliwością, uwagą i troską.