„Aby żył w nas Chrystus”
Różaniec z bł. Jakubem Alberionem
„Trzeba uczepić się Różańca jak liny, która jest w ręku Maryi, i wznieść się do góry, ku niebu!”.
„Różaniec jest krótką teologią, jeśli analizuje się go w całej rozciągłości, jest on streszczeniem katechizmu… Można go nazwać małą teologią Jezusa i Maryi. W nim przeplatają się prawdy, życie Jezusa, życie Maryi”.
„Wasz Różaniec ma mieć szczególny charakter. W Różańcu rozważa się jakąś prawdę, Jezus jest Prawdą dla umysłu; praktykuje się jakąś cnotę, Jezus jest Drogą dla woli; prosi się o łaskę, Jezus jest Życiem dla serca. I tak w każdej tajemnicy. Niech wasze Różańce skłaniają inteligencję do poznania, wolę do praktykowania, serce do kochania i zjednoczenia się z Bogiem!”.
Tajemnice radosne
„W Boże Narodzenie Jezus otwiera szkołę, przyjmuje zapisy. Czy wszyscy jesteście zapisani do tej szkoły? Czy powiedzieliście Mu: «Ja też przyjdę do Twojej szkoły»?. Pierwsza szkoła Jezusa znajduje się w Betlejem, pierwszą katedrą jest stajnia.
Cały rok medytujcie Ewangelię…
«Ale każdego roku trzeba iść do tej samej szkoły?».
Tak, każdego roku są te same zagadnienia, ale przekazywane na coraz wyższym poziomie, w sposób bardziej kompletny, według cyklicznej metody, w taki sposób, aby prawdy Jezusa zostały wyciśnięte w wiernej duszy, która je medytuje i nimi się karmi, tak jak to czyniła Matka Boża, która «zachowywała wszystkie te słowa i rozważała je w swoim sercu»”.
1. Zwiastowanie Najświętszej Maryi Pannie(Łk 1, 26-38)
„Jeśli w naszym sercu będzie święta pokora, jaką okazała Maryja, aby przyjąć Jezusa: «Jestem służebnicą Pana», wtedy zrozumiemy wielką lekcję Pana, jaką nam daje, zstępując na świat i ukazując się nam, i znajdziemy pewną drogę świętości… Bądźmy mali. Do takich należy królestwo niebieskie. Nie do tych, którzy są niskiego wzrostu, ale do tych, którzy są święcie małymi. Święta małość! Tak, to pierwsza lekcja!”.
Inne punkty do medytacji:
Prawda: Chrystus Jezus „uniżył siebie samego”.
Droga: Uległość woli Boga.
Życie: O Jezu pokorny, żyj we mnie!
2. Nawiedzenie Świętej Elżbiety (Łk 1, 39-45)
„Najświętsza Dziewica, zaledwie poczęła w Duchu Świętym Syna Bożego, który wcielił się, aby umrzeć za nas, i od razu zaniosła Go do domu Zachariasza i Elżbiety. Weszła tam, aby zanieść światło, radość, łaskę. Święta Elżbieta została napełniona Duchem Świętym, Chrzciciel został uświęcony, Zachariasz odzyskał mowę. Niech Najświętsza Dziewica uprosi nam łaskę niesienia radości, światła, łaski”.
Inne punkty do medytacji:
Prawda: „Kto miłuje, narodził się z Boga i zna Boga”.
Droga: Uwaga zwrócona na tego,
kto obok mnie żyje.
Życie: Miłości Chrystusa, żyj we mnie!
3. Narodzenie Jezusa (Łk 2, 1-7)
„Dziełami trwałymi i owocnymi są te, które lepiej odzwierciedlają dzieło Odkupienia. Jezus i w tym jest Drogą. Mają one mieć początek taki jak żłóbek: maleńkie, ukryte, ignorowane, zwalczane, ale mają dawać zalążki życia. Żłóbek jest: stajnią, mieszkaniem zwierząt, miejscem wzgardzonym, biednym, ale w nim był Jezus, Droga i Łaska, Maryja, Królowa świętych, Święty Józef, pierwszy w świętości”.
Inne punkty do medytacji:
Prawda: „Słowo stało się ciałem i zamieszkało wśród nas”.
Droga: Uwaga zwrócona na biednych.
Życie: O Jezu ubogi, żyj we mnie!
4. Ofiarowanie Jezusa w świątyni (Łk 2, 21-38)
„Nie tylko Jezus, ale i Matka będzie przebita bólem. W tych słowach Maryja dostrzega cierpienie, którego ma doświadczyć. Była Matką Odkupiciela; miała przygotować hostię do ofiary… Serca Jezusa i Maryi były zawsze zjednoczone. Kiedy Bóg zapowiedział Mesjasza w ziemskim raju, połączył Matkę i Syna w tej samej misji. Serce Jezusa i Maryi miały ten sam rytm uderzeń”.
Inne punkty do medytacji:
Prawda: „Jezus jest powodem upadku,
a dla pogan głupstwem”.
Droga: Interioryzacja paradoksalnej logiki Boga.
Życie: O Panie, pomóż mi żyć Twoją logiką!
5. Znalezienie Jezusa w świątyni(Łk 2, 41-52)
„Gruby welon zakrywa nam oczy na osiemnaście minionych lat, aż do momentu, w którym Jezus rozpoczął swoje życie publiczne… W tych latach Maryja rosła duchowo… W swojej Matce Jezus znalazł pierwszą i najbardziej uległą uczennicę. Jeśli my «otrzymaliśmy wszystko z Jego pełni», jeśli On mówi nam «słowo Boga» i jeśli «daje Ducha bez ograniczeń», tym bardziej czyni to dla Maryi, która była blisko źródła i trzymała w dłoniach drogocenne naczynie Jego duszy”.
Inne punkty do medytacji:
Prawda: „Jezus jest dawcą naszej wiary i jej celem”.
Droga: Cierpliwa pracowitość.
Życie: O Jezu cierpliwy, żyj we mnie!
Tajemnice światła
„Abyśmy łatwiej osiągnęli utożsamienie się z Jezusem Chrystusem, a Pan w swojej nieskończonej miłości zechciał pokazać nam prostą drogę: Maryję.
Syn Boży został powierzony Maryi, aby dokonać naszego Odkupienia. To Maryja daje i formuje w nas Jezusa. Jest to styl Boga, który − raz wybrany − nie zmienia się…
Jezus Chrystus tak postępował: każdy Jego czyn jest drogowskazem, więcej – prawem. On jest dla nas Drogą także w tym pierwszym kroku wcielenia; droga, którą wskazał, jest do naśladowania. Mistrz przyszedł poprzez Mistrzynię − Maryję”.
1. Chrzest Jezusa(Mt 3, 13-17)
„My mamy żyć jak Bóg… ale kto kiedykolwiek widział Boga? W jaki sposób należy naśladować Ojca? Jezus przyszedł, aby stać się dla nas formą i wskazać nam sposób. On mówi nam: «Dałem wam przykład, abyście tak postępowali wobec siebie, jak Ja postąpiłem względem was». Oto ważny przykład: w Nim znajdujemy doskonałą pomoc, aby podążać
do Ojca.
Trzy razy Jezus otrzymał świadectwo od Ojca: podczas chrztu, przemienienia i przed męką. Ojciec zawsze mówił: «To jest Syn, w którym mam upodobanie». Maryja także podobała się Ojcu i jest Ona córą pierworodną. Święty Paweł idzie dalej i dodaje: «Naśladujcie mnie, jak ja naśladuję Jezusa»”.
Inne punkty do medytacji:
Prawda: „Przyjęliście Ducha, który czyni was dziećmi”.
Droga: Naśladowanie Jezusa.
Życie: Duchu Boży, pomóż mi we wszystkim naśladować Chrystusa!
2. Objawienie w Kanie Galilejskiej(J 2, 1-10)
„O Maryjo, powiedz Jezusowi: «Nie mają wina!»; nie mają gorliwej woli, ale mają wodę w żyłach; pierwsza trudność ich przeraża. Zamień tę wodę w wino gorliwości; za dużo już słabego wina pili do tej pory…”.
Inne punkty do medytacji:
Prawda: „Bóg może uczynić znacznie więcej niż to, o co prosimy czy pojmujemy”.
Droga: Być uważnym na znaki Boże.
Życie: Duchu Święty, wypełnij puste stągwie mojego życia!
3. Głoszenie królestwa Bożego i wzywanie do nawrócenia(Mk 1, 14-15)
„Matka Boża ma za zadanie formować, podtrzymywać i ukoronować owocami apostołów wszystkich czasów… Apostołem jest ten, kto nosi Boga w swoim sercu i promieniuje Nim wokół siebie. Apostoł jest świętym, który nagromadził skarbów i oddaje ich nadmiar ludziom. Apostoł ma serce rozpalone miłością Boga i ludzi i nie może zdusić tego, co czuje i myśli. Apostoł jest naczyniem wybranym, w którym przelewa się łaska, i dusze biegną do niego, aby ugasić pragnienie. Apostoł jest świątynią Trójcy Świętej, która w nim działa w najwyższym stopniu. On, mówiąc o pisarzu, poci się Bogiem wszystkimi porami: poprzez słowa, dzieła, modlitwy, gesty, postawy; publicznie i prywatnie; całym swoim istnieniem. Trzeba żyć Bogiem i dawać Boga”.
Inne punkty do medytacji:
Prawda: „Jesteście listem Chrystusa (…) napisanym nie atramentem, lecz przez Ducha Boga żywego”.
Droga: Autentyczność życia.
Życie: Duchu Boży, natchnij nas odwagą i inicjatywą w głoszeniu Jezusa!
4. Przemienienie Jezusa(Łk 9, 28-36)
„Kiedy dusza angażuje się, aby żył w niej Jezus Chrystus, staje się miła Ojcu i Ojciec Niebieski widzi w tej duszy obraz swego Syna: «To jest mój Syn umiłowany…». Mamy stać się obrazem Jezusa. Obrazy żyjące, nie figura, kartka papieru lub płótno, ale żyjące obrazy Jezusa Chrystusa, aż do stwierdzenia: «Chrystus żyje we mnie»”.
Inne punkty do medytacji:
Prawda: „Kto przyjmuje Syna, ma życie”.
Droga: Milczenie, słuchanie, adoracja.
Życie: Duchu Boży, wymaluj we mnie rysy Jezusa!
5. Ustanowienie Eucharystii(Łk 22, 14-20)
„Jezus w Eucharystii jest Mistrzem, który naucza. Dusza eucharystyczna rozumie, jakie są pragnienia Jezusa… Jeśli jesteście duszami eucharystycznymi, nie potrzebujecie wiele rad co do spełniania waszego apostolstwa. Jezus będzie czynił was coraz mądrzejszymi i roztropniejszymi. Zanim dusze obojętnieją w apostolstwie, stygną w życiu eucharystycznym, i kiedy popełnia się błędy w apostolstwie, to zawsze dlatego, że nie dość żywe jest życie eucharystyczne. Pierwszym środkiem, jaki muszę wam zasugerować z obowiązku sumienia, jest ten: bądźcie duszami eucharystycznymi, a będziecie gorliwymi apostołami”.
Inne punkty do medytacji:
Prawda: „To jest moje ciało za was wydane”.
Droga: Pozwolić, „by mnie łamano”, aby być darem.
Życie: Duchu Boży, uczyń ze mnie błogosławiony chleb, łamany, ofiarowany!
Tajemnice bolesne
„Szczególna, miłosna czułość zstąpiła w serce Maryi u stóp krzyża. Ona w ten dzień spostrzegła się, jak cenna jest dusza człowieka, jak droga jest sercu Boga, skoro Bóg przelewa całą swoją krew, aby ją odzyskać.
W duszy Maryi wyryło się mocno Boskie pragnienie Jezusa, który wisząc na krzyżu, mówił szczególnie o pragnieniu duchowym: «Pragnę».
Niech Maryja przyjmie nas w tych dniach jak przybrane dzieci…
Ona była Matką «pierworodnego spośród wielu braci», stała się także Matką młodszych braci, którymi my jesteśmy. Błogosławione dzieci takiej Matki…”.
1. Modlitwa Jezusa w Ogrójcu (Łk 22, 39-46)
„Jezus przyjął mękę. My sami zrobilibyśmy to inaczej, chcielibyśmy zaoszczędzić sobie wiele cierpień. Piotr też tak rozumował… a Jezus, nie wzburzony, lecz stanowczy, dał mu do zrozumienia, że pełnił rolę kusiciela.
Ojciec Niebieski słyszy modlitwę Jezusa: «Ojcze, jeśli chcesz, oddal ode Mnie ten kielich! Ale nie moja, lecz Twoja wola niech się stanie». Ojciec wysłuchał Go, dając Mu siłę do wypicia tego kielicha. Trzeba, aby nasze modlitwy zawsze kończyły się w ten sposób: «Nie moja, ale Twoja wola…, jak Ty chcesz, o Panie»”.
Inne punkty do medytacji:
Prawda: „Moc bowiem doskonali się w słabości”.
Droga: Powierzenie się w dłonie Boga.
Życie: Ojcze, spraw, aby cichość Jezusa mnie przeniknęła.
2. Biczowanie Jezusa (Mk 15, 9-15)
„Siejcie, siejcie! To prawda, że sieje się w trudzie, ale będzie się zbierać w radości… Trudy apostolskie powinny być złączone z Jezusowymi. Apostolstwo niesie swoje zmęczenie, zniechęcenie, rozczarowanie. Zawsze jest ktoś, kto go nie rozumie. Ale czy wszyscy zrozumieli apostolstwo Jezusa? Pomyślmy o nim”.
Inne punkty do medytacji:
Prawda: „On umiłował mnie i samego siebie wydał za mnie”.
Droga: Przebaczenie.
Życie: Ojcze, spraw, aby przeniknęła mnie gorliwość Jezusa!
3. Cierniem ukoronowanie(Mt 27, 27-30)
„Powinniście mieć wielkie nabożeństwo do Jezusa Eucharystycznego: ale zobaczcie, jak On upokorzył się w hostii. Żyć życiem eucharystycznym oznacza być zgniecionym, zgniecionym, zgniecionym. A czasami źle patrzymy na kogoś, kto nieżyczliwie się do nas zwraca. Jezus w hostii pozostaje w milczeniu: czy jesteśmy zdolni milczeć, czy zawsze się bronimy? Jezus idzie nawet do dusz nieczystych: czy brzydzimy się grzechem? Czy naprawdę żyjemy życiem eucharystycznym Jezusa, czy idziemy tylko do kościoła, aby Go podziwiać?”.
Inne punkty medytacji:
Prawda: „Słowa Bożego nie da się uwięzić”.
Droga: Zaparcie się siebie.
Życie: Ojcze, spraw, aby przeniknęło mnie męstwo Jezusa!
4. Droga krzyżowa Jezusa(Mt 27, 31-38)
„Czy chcemy być prawdziwymi uczniami Jezusa? Idźmy za Nim królewską drogą krzyża, tzn. wyrzeknijmy się siebie samych… Weźmy krzyż… Idźmy za Jezusem… Co jest tego sprawdzianem? Nasza zdolność cierpienia. To jest charakterystyka, punkt odniesienia; to pokazuje nam serce prawdziwego apostoła.
Do jakiego punktu doszło cierpienie? Czy potrafisz coś wycierpieć bez mówienia o tym komukolwiek? Apostolstwo cierpienia jest najskuteczniejszym apostolstwem. Jezus zbawił nas głoszeniem słowa, cudami, ale przede wszystkim poprzez krzyż”.
Inne punkty do medytacji:
Prawda: „Chrystus ukrzyżowany jest mocą i mądrością Bożą”.
Droga: Przyjąć i nadać wartość cierpieniu.
Życie: Ojcze, spraw, aby przeniknęła mnie miłość Jezusa!
5. Śmierć Jezusa na krzyżu(J 19, 25-30)
„Tajemnica Wcielenia znajduje swoje dopełnienie w tajemnicy Odkupienia. Poprzez swoją śmierć Chrystus wysłużył nam ostatecznie możliwość życia Jego życiem. Ten, który był zapowiedziany, przyszedł na świat. Konsekwentnie nasze narodzenie duchowe, rozpoczęte w tajemnicy Wcielenia, otrzymało swoje dopełnienie w tajemnicy Odkupienia; tak samo macierzyństwo duchowe Maryi, które zaczęło się w Nazarecie, dokonało się na Kalwarii i tam zostało ogłoszone”.
Inne punkty do medytacji:
Prawda: „Chrystus umarł za nas, kiegdy byliśmy jeszcze grzesznikami”.
Droga: Uniżenie i wykorzenienie egoistycznego „ja”.
Życie: Ojcze, spraw, aby przeniknęła mnie bezinteresowność Jezusa!
Tajemnice chwalebne
„Proces uświęcenia jest procesem uchrystusowienia: «aż Chrystus ukształtuje się w was». A więc będziemy świętymi na miarę tego, jak będziemy żyć życiem Jezusa Chrystusa; lub lepiej: na miarę tego, w jaki sposób Chrystus żyje w nas − «chrześcijanin jest drugim Chrystusem».
To jest to, co św. Paweł powiedział o sobie: «Żyję więc już nie ja, lecz żyje we mnie Chrystus».
On kształtuje się w nas stopniowo aż «do wieku dojrzałego Chrystusa», tak jak stopniowo rośnie dziecko, aż stanie się dorosłe”.
1. Zmartwychwstanie Jezusa (Mt 28, 1-8)
„Szczęśliwy, kto żyje w Chrystusie, który jest Drogą, Prawdą i Życiem. Przynosi owoce latorośli, która otrzymuje życiodajną limfę od Jezusa Chrystusa! Święty Paweł, aby wyrazić niewypowiedzianą rzeczywistość wcielenia chrześcijanina w Boskie życie, połączył słowa nowe, chociaż jeszcze nieodpowiednie: «razem z Nim umarliśmy» – współumarliśmy; «zostaliśmy z Nim pogrzebani» – współpogrzebani”; «z Nim zmartwychwstaliśmy» – współzmartwychwstaliśmy; «z Nim też żyć będziemy» – współżyjemy; «razem z Nim też królować będziemy» – nos consedere fecit. Wszystkie praktyki pobożności są środkami, aby przyoblec się w Chrystusa; ale środkiem najbardziej bezpośrednim jest życie eucharystyczne”.
Inne punkty do medytacji:
Prawda: „Jeśli ktoś jest w Chrystusie, jest nowym stworzeniem”.
Droga: Cnota nadziei.
Życie: Duchu Boży, wylej na mnie życie Zmartwychwstałego!
2. Wniebowstąpienie Jezusa (Dz 1, 8-14)
„Maryja niosła na swoich ramionach rodzący się Kościół. Ona w Wieczerniku uczyła apostołów modlić się w oczekiwaniu na Ducha Świętego, którego przywołała swoim błaganiem. Uczestniczyła w darach, których Duch Święty udzielił apostołom. Więcej, była ubogacona w sposób wyjątkowy. Kościół zaczął rozszerzać się i od razu rozpoczęły się prześladowania. Maryja miała za zadanie oświecać apostołów, wspierać ich w trudnościach, modlić się nieustannie za nich. Maryja była jak żywa Ewangelia pośród Kościoła, który dopiero co się narodził”.
Inne punkty do medytacji:
Prawda: „Chrystus siedzi po prawicy Boga i wstawia się za nami”.
Droga: Głęboki sens przynależności do Kościoła.
Życie: Duchu Boży, wlej we mnie szacunek do Kościoła!
3. Zesłanie Ducha Świętego (Dz 2, 1-4)
„My jeszcze nie mamy dokładnej idei co do tego, kim dla nas jest Duch Święty… Dusza naprawdę zamieszkana przez Ducha Świętego myśli, działa, modli się, mówi w Jezusie Chrystusie i prawie jest głosem i językiem Jezusa Chrystusa. Całe istnienie, całe działanie, całe życie jest Jezusa Chrystusa… To, co jest ważne i naprawdę jedynie konieczne, to żyć życiem Jezusa Chrystusa w nas. A Jezus Chrystus przychodzi do duszy poprzez Ducha Świętego. Prośmy o ten dar w obecności Maryi, która na modlitwie razem z apostołami oczekiwała na zstąpienie Ducha Świętego Pocieszyciela”.
Inne punkty do medytacji:
Prawda: „Owocem Ducha jest miłość, radość, pokój, cierpliwość, życzliwość, dobroć, wierność, cichość, panowanie nad sobą”.
Droga: Harmonia z darami Ducha Świętego.
Życie: Duchu Boży, wlej we mnie Twoje dary!
4. Wniebowzięcie Maryi (Ap 12, 1-5)
„Jest jedna rzecz, która nigdy nie wejdzie do nieba: smutek. Powinniście karmić ducha świętą radością i być zawsze zadowoleni. Nie wystarczy powiedzieć: «Czynię to i mam spokój», ale trzeba być zadowolonym, że pełni się wolę Boga… Wasza misja jest misją radości! Sekretem jest radość pochodząca od Boga, naszej wiecznej szczęśliwości! Naśladujcie w tym Matkę Bożą. Kto pocieszał apostołów po wniebowstąpieniu Jezusa, kiedy rodził się Kościół? Maryja!
Jeśli nie potraficie zdobyć dusz radością, myślicie, że będziecie mogli zdobyć je smutkiem? Radość jest zapowiedzią nieba i jest cechą charakterystyczną wszystkich dusz, które żyją w intymnym zjednoczeniu z Jezusem”.
Inne punkty do medytacji:
Prawda: „Bóg miłuje radosnego dawcę”.
Droga: Optymizm i zaufanie.
Życie: Duchu Boży, wlej we mnie radość dzieci Bożych!
5. Ukoronowanie Maryi (Łk 1, 46-55)
„Kto chce być apostołem i nie pozwala wejść Maryi do swego życia, pozbywa się niezbędnej pomocy. Apostoł ma być świętym, aby uświęcać; mądrym, aby nauczać; gorliwym, aby pokonać trudności, które napotyka. Apostoł powinien uświęcać umysł poprzez wiarę coraz bardziej żywą i pełną mądrości; uświęcać wolę w uległości utożsamiającej z Bogiem; uświęcać serce w zjednoczeniu z Sercem Jezusa, w jednoczeniu z Nim pragnień, dyspozycyjności i życia; uświęcać ciało, aby cała energia była zarezerwowana dla Boga. Do tego wszystkiego apostoł potrzebuje Maryi”.
Inne punkty do medytacji:
Prawda: „Dla dokonania pełni czasów Bóg wszystko podda Chrystusowi jako Głowie: to, co w niebie, i to, co na ziemi”.
Droga: Patrzeć oczyma Chrystusa na potrzeby świata.
Życie: Duchu Boży, utwórz we mnie Serce Jezusa!