Dla Izraela wino, obok zboża i oliwy, stanowiło część codziennego pożywienia. Zmieszane z wodą, spożywane było przy niemal każdym posiłku, szczególnie podczas uroczystych świąt i obrzędów. Wino symbolizuje to wszystko, co w życiu jest przyjemne: świętowanie, przyjaźń, miłość, radość, szczęście, obfitość i dobrobyt. W Księdze Syracha możemy przeczytać: Wino dla ludzi jest życiem, jeżeli pić je będziesz w miarę. Jakżeż ma życie ten, który jest pozbawiony wina? Stworzone jest ono bowiem dla rozweselenia ludzi (Syr 31, 27). Wino jest również symbolem wartości duchowych – Bóg pragnie dodać jakości życiu człowieka, obdarzając go dobrami nieprzemijającymi. Prorocy zapowiadający czasy mesjańskie posługiwali się obrazem wina jako symbolu obfitości i pokoju: Pan Zastępów przygotuje dla wszystkich ludów na tej górze ucztę z tłustego mięsa, ucztę z wybornych win, z najpożywniejszego mięsa, z najwyborniejszych win (Iz 25, 6).
W Nowym Testamencie cud Jezusa podczas wesela w Kanie Galilejskiej pokazuje, że zapowiadane czasy mesjańskie właśnie nadeszły. Przemiana wody w wino ukazuje wypełnienie Bożych obietnic zbawienia i odnowienia przymierza. Wino to dar miłości Chrystusa i radości, którą niesie ze sobą przyjście Mesjasza. Jezus oświadcza, że nowe przymierze ustanowione w Jego osobie jest „nowym winem”, które rozsadza stare bukłaki: Nie wlewa się młodego wina do starych bukłaków. W przeciwnym razie bukłaki pękają, wino wycieka, a bukłaki się psują (Mt 9, 17). W winie upatruje się też symbolu cierpienia i ofiary krzyża. Podstawą tego znaczenia jest fakt, że wino uzyskuje się z wyciskanych winogron i jest ono jakby „krwią winogron” (por. Iz 49, 11).
W Izraelu znano zwyczaj mieszania wody z winem, co przeszło także do liturgii chrześcijańskiej. Starożytny Kościół szybko dostrzegł w tym geście głęboką symbolikę. Interpretowano ten gest w nawiązaniu do śmierci Jezusa i przebicia Jego boku, z którego wypłynęła krew i woda. Z kolei w średniowieczu przyjęto, że wino i woda wskazują na bosko-ludzką naturę Chrystusa. Do dziś została z tego czasu modlitwa kapłana odmawiana podczas nalewania wody do kielicha z winem: Przez to misterium wody i wina daj nam, Boże, udział w Bóstwie Chrystusa, który przyjął nasze człowieczeństwo. Podkreśla się w niej połączenie natury boskiej (wino jest symbolem boskości) i ludzkiej (woda – symbol ludzkości) w jednej osobie Chrystusa. Jeszcze inna symbolika tego gestu mówi o tym, że krople wody to lud włączony w Chrystusa, stanowiący z Nim jedno. Można też interpretować jako przyłączenie naszych ofiar (woda) do ofiary Chrystusa (wino). Nie zmienia się istota, gdyż nadal jest to ofiara Chrystusa, ale zawiera w sobie także nasze ofiary.
Wykonywany gest i wypowiadana formuła wskazują na świętą wymianę, która dokonuje się w Eucharystii między nami
a Chrystusem. Jest ona przedłużeniem misterium wcielenia, w którym Syn Boży przyjął na siebie naszą ludzką naturę, by dać nam udział w swoim boskim życiu. Chrystus chce nas przyłączać do siebie, podnosić nasze życie, nadawać mu nową jakość. Spożywanie darów eucharystycznych jednoczy nas z Chrystusem, ma nam pomagać stawać się nowymi ludźmi i składać nasze życie na ołtarzu tak, jak to On uczynił.
